رحا مدیا | حجتالاسلام داوود فلاورجانی، عضو گروه کلام مؤسسه امامخمینی(ره)
در بخش قبلی درباره علل و عوامل سقوط سوریه سخن رفت؛ اینکه ارتش سوریه از درون تهی شده بود و اینکه نظام سوریه بهدلایل هجوم رسانهای و ناکارآمدی اقتصادی، پشتیبانی مردمی خود را از دست دادهبود. از نقش آشکار دولت همسایه و چهبسا اعتماد اسد به وعدههای پوچ برخی کشورهای عربی و البته رهبری معظم در بیانات خود در چهارشنبه گذشته از نقش مستقیم آمریکا و رژیم سفاک صهیونیستی سخن گفتند.
سقوط سوریه به هر دلیلی باشد اکنون ما با این واقعیت عریان مواجهه هستیم که یکی از متحدان اصلی خود را در محور مقاومت از دست دادهایم و در شرایط موجود چه باید کرد؟ تکلیف حزبالله و حماس چه میشود؟ سوریه به چه سمت و سویی خواهد رفت و نهایت ما و مسأله فلسطین چه خواهد شد.
حقیقت این است که سقوط سوریه مسأله سادهای نبود. سوریه گذشته از اینکه خود از ستونهای مقاومت در منطقه محسوب میشد، مسیر دستیابی به مدیترانه و گذرگاه امدادی ایران به لبنان بود و از دست رفتن آن عملاً دسترسی حزبالله را به ایران و کمکهای تسلیحاتی آن محروم کرد. اکنون با محاسبات معمولی حزبالله با فقدان رهبر توانمندش، دیگر نمیتواند مانند قبل بهعنوان اهرم فشار ایران در شمال علیه اسرائیل عمل کند و در جنوب به حماس یاری رساند.
سقوط سوریه علاوه بر این موجب میشود که دشمن بهتصور قطع یکی از بازوهای مقاومت، فشار خود را برای قطع یا تضعیف سایر بازوهای مقاومت در منطقه مانند حزبالله در لبنان، انصارالله در یمن و حشدالشعبی در عراق مضاعف کند تا نهایتاً با فراغ بال خود جمهوری اسلامی را هدف قرار دهد.
با این حال به نظر میرسد در مسأله سوریه ابعاد دیگری نیز وجود دارد که قابل چشمپوشی نیست و معتقدم حاکمیت ترکیه در این قضیه دچار اشتباه شد زیرا دولت سوریه با همه نواقص و مشکلات به هرحال یک حکومت قدرتمند متمرکز بود که حضور آن مانع شکلگیری گروههای مسلح غیر مسئول بود. سقوط سوریه عملاً باعث میشود تا این کشور بهتدریج به عرصه تاخت و تاز صاحبان منفعت تبدیل شود و در این میان ترکیه از آسیب داشتن مرزهای طولانی با سوریه در امان نخواهد ماند.
در این میان چهبسا عراق و اردن و حتی عربستان سعودی نیز متأثر خواهند شد و از این رو منطقه آبستن حوادث بسیاری خواهد شد و باید منتظر اتفاقات غیرقابل پیشبینی باشیم. اما باز هم این سؤال مطرح است که سرنوشت مقاومت چه خواهد شد؟ تلاش خواهیم کرد تا در یادداشت بعدی به این سؤال پاسخ دهیم.