مشارکت حداکثری در انتخابات نشاندهندۀ اعتماد عمومی و یک سرمایۀ اجتماعی است؛ چرا که حرکت جامعه بر مبنایِ قانونِ تنظیم شده از جانب حاکمیت و اعتماد مردمی میباشد، از همین رو اگر اعتماد مردمی سُست شود، قانون نیز سست شده و آن جامعه به تدریج متلاشی خواهد شد!
برخلاف برخی گمانهها، که عدم مشارکت در انتخابات را صرفاً یک پیام به حاکمیت یا گروهی از سیاستمداران میداند، واقعیت آن است که حیات کشور به حضور مردم گره خورده است، زیرا جامعه مبتنی بر سرمایۀ اجتماعی و مردمسالاری میباشد.
در راستای درک همین ضرورت و لزوم اجتماعی است که کاهش مشارکت میتواند اثرات بسیار منفی در پی داشته باشد؛ چون سارقانِ سرمایههای اجتماعی منتظر هستند که با کاهش مشارکت عمومی، حاکمیت پشتوانۀ خود را از دست بدهد و در تعاملات بینالمللی در فقدان عزت نفس نتواند از استقلال و مصالح کشور دفاع کند.
البته افزایش مشارکت در انتخابات، نشاندهندۀ افزایش مقبولیت نظام سیاسی نیز می باشد؛ در نظامهایی که اعتنایی به رأی مردم ندارند، مشارکت مردم را نوعی رقیب میدانند و اجازه نمیدهند که مردم در سرنوشت خودشان نقش داشته باشند اما از آنجا که جمهوری اسلامی آرای مردم را منشأ اثر می داند، رأی مردم را تزئینی نمیداند و بر حضور مردم و افزایش مشارکت مردم تأکید میکند.

افزایش مشارکت در انتخابات موجب کاهش فشارهای بینالمللی نیز خواهد شد؛ مکرر مشاهده شده که طی معاملات بینالمللی، هر زمان که در داخل کشور نوعی از اختلافات بهوجود آمده است، سریعاً کشورهای خارجی مذاکرات را متوقف، منتظر نتایج مانده و همزمان تلاش کردهاند تا با افزایش فشار، امتیاز بگیرند!
مشارکت مردم میتواند در جهت تقویت استقلال کشور باشد و عدم مشارکت میتواند گرایی باشد به معارضان، که با افزایش فشار، منافع خودشان را تأمین کنند. منافعی که می تواند در تعارض با منافع ملی و حتی تمامیت ارضی کشور ما باشد.
بررسی سوابق نشان میدهد که برای نظام سیاسی کشور ما مشارکت مردم بسیار اهمیت دارد، پس مهمترین راه ایجاد تغییرات به شکل معقول و منطقی حضور مردم در انتخابات و ایجاد تغییرات به شکل مسالمتآمیز و اعمال حق رأی مردم از طریق صندوقهای رأی می باشد.

همانگونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی هم بارها تأکید کردهاند، مردم در مسائل اقتصادی گلایه دارند و این گلایه باعث میشود که گاهی برخی نسبت به رأیدادن دلسرد شوند؛ نمیشود به مردم خُرده گرفت که چرا سختیها را میبینند و ناراحت میشوند اما باید متذکر شد که نحوۀ اعلام اعتراض باید معقول و منشأ اثر باشد.
مردم باید از فرصت انتخابات که برایشان مهیاشده، جهت اعمال تغییرات استفادۀ لازم را ببرند و در بزنگاهی که می توانند سیاستی را تغییر بدهند، از حق قانونی و شرعی خودشان استفاده کنند.
در کارزار انتخابات ممکن هست افرادی اعتراض داشته باشند و بگویند تنوع به اندازۀ لازم نیست یا کاندیداهایی که میدانیم و میشناسیم، نیستند و…؛ این قبیل اعتراضات در هر دورهای ممکن است وجود داشته باشد امّا واقعیت آن است که عدم اعمال حق، یعنی آن میزانی که شما میتوانید اثر بگذارید، اگر کسی خودش را کنار بکشد به معنای آن نیست که مشکلی حل میشود!
در نظام مردمسالار تریبونی که مردم بهجای حرف، پیام خودشان را ارسال میکنند و تغییرات را انجام میدهند، صندوق رأی و انتخابات است.