
مدرس با تأکید بر پیوند دین و سیاست، نشان داد که جدایی این دو نهتنها ممکن نیست بلکه به تضعیف هر دو حوزه میانجامد. او معتقد بود که دین بدون سیاست ناقص است و سیاست بدون دین بیمعنا. این اندیشه، بعدها در نظریه ولایت فقیه و اندیشه امام خمینی بازتاب...
آیتالله مدرس معتقد بود روحانیت باید ناظر بر قدرت باشد، نه در انزوا؛ همانطور که خود از منبر برای مقاومت بهره گرفت و منبرش سنگر مبارزه با استبداد بود، همچنین با زبان دین مردم را علیه رضاخان آگاه کرد. امام(ره) نیز در قالب سخنرانیهای عاشورایی همان سنت را احیا کرد...
یکی از مهمترین شبهات، ادعای مخالفت شهید بزرگوار با پیشرفت و تجدد است. درحالیکه ایشان نهتنها مخالف پیشرفت نبود، بلکه بر ضرورت اصلاحات تأکید داشت؛ اما اصلاحاتی که در چارچوب استقلال ملی و حفظ هویت اسلامی باشد. مخالفت ایشان با قراردادهای استعماری مانند قرارداد وثوقالدوله دقیقاً از همین منظر بود.
آیت الله مدرس، با شخصیت علمی و سیاسی خود، نهجالبلاغه را در میدان عمل اجتماعی و سیاسی زنده کرد. او نمونهای از فقیه مسئول بود که عدالت، زهد، پاسخگویی و شجاعت اخلاقی را در زیست و سیاست جاری ساخت. حوزههای علمیه امروز، با مدلسازی تجربه مدرس، میتوانند نهجالبلاغه را از...
مدرس سیاست را بدون پاسداری از هویت ملی و دینی بیمعنا میدانست (شاخصههای جامعه مطلوب در اندیشه فقهی ـ سیاسی شهید مدرس، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، صص11-12). امروز که گفتمانهای رسانهای در حال بازتعریف مفاهیمی چون زن، خانواده و هویت هستند، بانوی طلبه میتواند با تولید روایت دینی...
مکتب مدرس نشان میدهد که علم بدون تقوا به مدیریت بیوجدان میانجامد، تقوا بدون حضور اجتماعی به انزوای عارفانه ختم میشود و حضور اجتماعی بدون علم و تقوا به انحراف میگراید. تنها با درهمتنیدگی این سه عنصر، جامعه ایرانی میتواند به استقلال واقعی، عدالت پایدار و پیشرفت همراه با معنویت...
شخصیت آیتالله مقدم قمی، چونان چشم و چراغ تهران و نمونهای از یک انقلابی اصیل میدرخشید. ایشان، که در جوانی به نیکویی درس خوانده بود، سالهای پسین عمر پربرکت خود را با مردم به نیکوترین شکل گذراند. سلوک ایشان از هرگونه تظاهر به دور و در عین حال، هرگز از...
در پی مصاحبهای جنجالی با شبکه وهابی «کلمه»، ادعاهای بیاساس عبدالرحیم سلیمانی درباره شهادت حضرت زهرا(س)، واکنش گسترده و عالمانه جریان عقلانیت دینی را در پی داشت. این واقعه دو درس کلیدی داشت: نقش مؤثر عقلانیت دینی در مدیریت بحرانهای اعتقادی، و هوشیاری جامعه در تفکیک جریانهای اصیل از افراطیون...
آنچه چند روز پیش در قالب «کنگره بینالمللی میرزای نائینی» در حرم امام حسین علیه السلام برگزار شد، صرفاً یک رویداد علمی نبود. این کنگره نمادی آشکار از یک حقیقت تاریخی است: قم و نجف در یک ریشه ایستادهاند. حضور آیتالله اعرافی در عراق و مشارکت شخصیتهای حوزوی دو کشور...
یکی از قدرتمندترین سلاحهای میرزا کوچک خان، قلم و کلامش بود. تحلیل روانشناختی نامهها و سخنان برجایمانده از او (مانند نامه مشهور به لنین)، پرده از مکانیسمهای هوشمندانهای برمیدارد که او برای اقناع، مدیریت تعارض و حفظ انسجام گروهی متشکل از دهقانان، روحانیون، روشنفکران و تجار به کار میبرد.