سال گذشته جمعیت حاضر در راهپیمایی ۲۲بهمن نسبت به سال۹۸ یعنی سال قبل از کرونا، ۳۰درصد افزایش جمعیت داشت؛ برآوردها جمعیت ۲۱میلیون نفر را برای سال گذشته نشان می‌داد، امسال نیز معاون امنیتی وزارت کشور گفت بر اساس آمار جمع آوری شده شان، تعداد شرکت کنندگان راهپیمایی ۲۲ بهمن بیش از بیست درصد نسبت به سال گذشته افزایش داشته یعنی بیش از ۲۵ ملیون نفر در راهپیمایی امسال شرکت کرده اند.
اما چرا؟! این افزایش جمعیت راهپیمایی در این دو سالِ پی در پی چه دلیلی دارد؟! عدد ۲۵میلیون نفر عدد بسیار بالایی است، یعنی از هر سه، چهار نفر ایرانی یک نفر روز بیست و دو بهمن در خیابان‌ها بوده است. این جمعیت با همۀ ارتباطات اجتماعی و خانوادگی شان ملاحظه شوند، تقریبا در ایران هر کس خودش یا نزدیکانش به گونه‌ای متوجه این راهپیمایی بوده اند. این یک قدرت‌نمایی تمام عیار است؛ همه هم می‌دانند عایدی این حضور نه به جیب این دولت و آن دولت، بلکه به جیب اصل انقلاب و اصل نظام اسلامی می‌رود. تازه این آمارها شور و نشاط و کیفیت حضور مردم را نشان نمی‌دهند، آن را باید از نزدیک دید و توصیف کرد.
چرا اینطور است؟! مگر مردم در فشار نیستند؟! مگر هنوز فشار تورم ۴۰درصد باعث کوچک شدن سفره هایشان نمی‌شود؟ مگر فشار جنگ روانی و رسانه ای مردم را بمباران نمی‌کند؟ پس چطور اکثریتِ این جمعیت را طبقه متوسط و محروم ایران که بیش از دیگران زیر بار فشار هستند، تشکیل می‌دهند؟ ماجرا از چه قرار است؟!
واقعیت آن است که این نظام و انقلاب به چیزی گره خورده که عمق قلب و وجود همۀ ایران را شکل می دهد. بازی‌های تیم فوتبال را دیدید، سجده‌ها، ذکرها، دعاها، ایران ایران گفتن‌ها، مقابل توهین ها سینه سپرکردن‌ها، سخنان بازیگران را در جشنواره فجر دیدید؟ رابطه عاشقانه با شهدا و خانواده هایشان، عقیده دینی داشتن، جمعیت نسل نوجوان و جوان ما را در اعتکاف دیدید، ایران یک بُن مایه مستحکم دارد به نام ایمان.
ایرانی از کسانی که ظاهرفریبی کنند به نام دین دلخوشی ندارد؛ از این جماعت زیاد هم ضربه خورده است، برای همین به هر کس دَم از دین و ایمان بزند، راحت اعتماد نمی‌کند.
اما و صد اما، ایرانی ایمانش را با هیچ چیز عوض نمی‌کند؛ این آن چیزی است که چشم ظاهربین دشمن نمی‌بیند و محاسبه نمی کند، ایرانی جماعت اگر در کسی صداقت در ایمان ببیند مثل شهدا، مثل حاج قاسم، با همۀ وجود طرفدار است.
اما این دو سال چه رخ داده؟! آنچه در این دو سال بیش از قبل مشاهده شده، خباثت دشمنان انقلاب است. سال گذشته اغتشاشات را همه لمس کردند، حمله به شاهچراغ را دیدند، فحاشی و زشت گویی را دیدند، دست به یکی کردن اراذل و اوباش داخلی و خارجی را دیدند، مظلومانه شهید شدن آرمان و روح الله را دیدند، امسال هم مردم غزه را دیدند، کودک کشی را دیدند، حمله به زائران حاج قاسم را دیدند، این ها یک اثر روشن دارد و آن اینکه راه ما درست است.
دشمنِ ما که این همه خباثت را در خود جمع کرده حقیقت تمدن خود را نشان داد و واقعیت مسیر ما هم خون مظلومان و معصومان کوچکی است که فقط عزتشان را می‌خواهند، اگر مردم نیایند باید تعجب کرد.
روزگار عجیبی است، دنیا صحنه تربیت نسل‌هایی مومن و مجاهد شده، گویا همه با هم به سمت بازشدن چشم‌ها و ظهور حق پیش می‌رویم، این بیست و دو بهمن هم ماند در تاریخ به یادگار. حضور مردم مثل روحی است که نه فقط به ایران بلکه به پیکرۀ کل جبهه مظلومان دمیده می‌شود.
چند هفته تا انتخابات مجلس باقی است. آمارها نشان دهندۀ حضوری پُر رنگ تر نسبت به انتخابات نوبت قبل مجلس است. با همه اعتراض‌ها و دردها و با همۀ فشارهای بدخواهان، مردم همین که درک کنند کار نظام و انقلاب لنگ حضور در انتخابات است پای کار خواهند آمد.
هر چه صحنه پُر از نور «تبیین» و «تواصی» شود و همگان رابطه بین «افزایش مشارکت» با «ضربه زدن به دشمنِ کودک کُش» و «حفظ ایمان انقلابی‌شان» را بیشتر درک کنند و ببینند، این حضور و مشارکت نیز بیشتر خواهد شد و همگان از برکات آن بهره خواهند بُرد، ان شاء الله.
سلام از اینکه با این وبسایت آشنا شدم احساس خرسندی میکنم. - فرناز اسماعیلی طلبه حوزه علمیه اصفهان