رحا مدیا | اسلام افضلی
رجال سیاسی عصر مشروطه که سکولاریسم را رهبری می‌کردند، پس از آنکه توانستند مشروطیت را در دست بگیرند بر مبارزات خود تا تأسیس دیکتاتوری پهلوی ادامه دادند. امری که پس از تصویب آن در مجلس شورای ملی در سال 1304 شکل قانونی یافت. تاریخ، رژیم دیکتاتوری پهلوی را رژیمی «وابسته به بیگانگانِ سلطه‌جو و ضد دین» شمرده و چند اصل زیر را به‌عنوان اصول اهداف و عملکرد رژیم مزبور ثبت کرده است:
1- گرایش به غرب، و تقلید از رسوم، آداب و قوانین غربی؛
2- مبارزه با شعایر، سُنن و احکام اسلامی، به‌ویژه احکام قضائی که تا حال، قضاوت بر طبق قوانین شرعی و توسط فقهای پارسا انجام می‌گرفت؛
3- مبارزه با روحانیت شیعه (به‌عنوان پاسدار و مجری احکام و شعایر اسلامی، و داعیه‌دار ولایت دینی) و فرو کاستن از نفوذ و سیطره اجتماعی سیاسی فرهنگی آن در کشور؛
4- تفکیک و تجزیه مصنوعی «ایران» از «اسلام»، و ایجاد تقابلِ کاذب بین دو نمیه مهم تاریخ این سرزمین: ایرانِ قبل و بعد از اسلام، و کوبیدن نیمه دوم به بهانه ترویج نیمه اول (ایران قبل از اسلام)، در قالب ترویج زردشتی‌گری و باستان‌گرایی، و ستیز با واژه‌ای عربیِ جا افتاده در زبان و ادبِ کهن فارسی و….
5- تشکیل قشون متحدالشکل از جمله اقدامات رضاخان بود که به‌منظور قلع و قمع ایلات و عشایر انجام گرفت. تشکیل قشون متحدالشکل چیزی بود که مدت‌ها پیش از آن، وثوق‌الدوله در قالب اجرای قرارداد 1919 به‌دنبال آن بود، با این تفاوت که رضاخان، قشون متحدالشکل ایران را صورتا تحت اداره صاحب‌منصبان ایرانی قرار داد ولی قشون متحدالشکل وثوق‌الدوله قرار بود تحت امر کلنل‌های انگلیسی خدمت نمایند.
6- از دست رفتن استقلال ایران
7- تضعیف قوای مادی و معنوی دفاعی ایران
8- افزایش نفوذ بیگانگان و قدرت آنان در داخل کشور
