رحا مدیا | محمدرضا آتشین صدف
۱۷ دی ۱۳۱۴، یکی از چرخشگاه‌های مهم تاریخ معاصر ایران است؛ روزی که رضاشاه کج‌اندیش با دستور کشف حجاب، به خیال خراب خود، گامی بزرگ در مسیر مدرن‌سازی جامعه‌ی ایران برداشت؛ کج‌راهه‌ای که به ناکجاآبادِ تخریب فرهنگ و هویت ایران شیعی ختم می‌شد. پیامدهای منفی آن تصمیم احمقانه بسیار است که تنها به اندکی از آنها اشارتی می‌شود.
فرمان کشف حجاب، شکاف‌های اجتماعی عمیقی در جامعه ایجاد کرد. قانون کشف حجاب برای اندک زنان و دختران هوسمند و غالباً مرفه، آزادی به ارمغان آورد؛ اما به زور چکمه و چوب‌دست، آزادی را ستاند از زنان و دختران هنجارمند که بیشینه‌ی جمعیت جامعه بودند؛ تا جایی که رفتن به حمام و بازار و مدرسه که سهل است؛ دید و بازدید فامیل و فاتحه بر سر مزار عزیزان نیز آرزویی دسترس‌ناپذیر بود. چه بسیار زنان باورمندی که ناگزیر شدند از خانه‌نشینی چندساله.
از نظر فرهنگی، این قانون بی‌رسم و بی‌رحم، حمله‌ای مستقیم بود به ارزش‌ها و باورهای مذهبی و سنتی ایرانیان. این تصمیم خیانت‌آلود سبب ایجاد تنش‌های فرهنگی و مذهبی زیادی در جامعه شد؛ مردم شیعه‌ی ایران، این مصوبه‌ی مجلس فرمایشی را هجومی وحشیانه به هویت فرهنگی و مذهبی خود می‌دیدند.
پیامدهای منفی و پادارزش این سیاست ابلهانه، فقط اجتماعی و فرهنگی نبود؛ اقتصادی هم بود که بیشتر در سال‌های بعد خود را نشان داد. با روی و موی گشوده بیرون آمدن؛ خرج و بَرج دارد؛ کافی است بنگرید به بازار داغ و پرسود آرایشگاه‌های زنانه و اندازه‌ی واردات و مصرف لوازم آرایشی در دوران پهلوی دوم در مقایسه با پیش از آن. در این میان خانواده‌های دارا را ملالی نبود؛ اما بیچاره خیل خانواده‌های ناداری که برای ایمنی از محرومیت‌های اجتماعی و گاه نیز همرنگی با جماعت؛ روز به روز فقیرتر می‌شدند.
از نظر سیاسی نیز این قانون زشت، عواقبی را برای این درختچه‌ی ملعونه به بار آورد؛ از قبیل افزایش نارضایتی‌ها و اعتراضات مردمی و افزودن بر تنش‌های سیاسی مخالفان حکومت پلشت پهلوی؛ تا جایی که می‌توان گفت این کار رژیم، کاردی زهرآلود بود که به پهلوی خویش فرو کرد.
رضاشاه و یاران امروزش
از شما خواننده‌ی کاردان تیزهوش، پنهان نشاید کرد که امروزه نیز برخی از افراد و جریان‌های سیاسی و فرهنگی، زیر پوشش «آزادی»؛ اما به اهدافی شیطانی، حتی با حداقل پوشش شرعی و قانونی برای زنان مخالفت می‌کنند. این افراد صورتک‌های گوناگونی بر چهره دارند؛ روحانی، روشنفکر، جامعه‌شناس، مدیر دولتی، روزنامه‌نگار، سلبریتی و… . اینان خواهان برهنگی روزافزون دختران و زنان در فضای عمومی جامعه‌اند و زبان حالشان این است که «پهلوی آسوده بخواب که ما بیداریم!».
باید به این یزیدی‌اندیشان یادآور شد سخن حضرت حسین (علیه السلام) در عصر عاشورا را که فرمود: «اگر دین ندارید و از معاد نمی‌ترسید، [لااقل] در دنیایتان آزاده باشید». دست‌کم بخوانید آسیب‌هایی را که این خباثت پهلوی‌های پلید به جامعه‌ی ما زد و ببینید ویرانی‌های خشت کجی را که در این کشور بنا نهادند؛ اگر هم با «آزادگی» حال نمی‌کنید که دیگر حرفی نمی‌ماند و کاری باید کرد؛ فقط اینکه اگر رضاشاه حالا بود، حتماً برایتان کارت به کارت می‌کرد؛ خدا می‌داند شاید هم به نیابت از او زحمات فراوانتان از جای دیگری جبران می‌شود!
عالی