رحا مدیا | محمدرضا آتشین صدف
فتنه‌ی سال ۸۸ یکی از وقایع سیاسی سخت و زیان‌آور پس از انقلاب اسلامی ایران است؛ آشوبی که در پی ادعای دروغین تقلب در انتخابات ریاست جمهوری کلید خورد و به ناآرامی‌های گسترده‌ای در تهران و دیگر شهرها منجر شد. دولت‌های غربی نیز سر از پا نشناخته، از فتنه‌گران کهنه‌کار و هواداران تازه‌کارشان حمایت‌های سیاسی و مالی و رسانه‌ای و… کردند و در این آتش نمرودی دمیدند. این فتنه نه اولینش بود و نه احتمالاً آخرینش؛ می‌گویند تاریخ تکرار می‌شود؛ آری اما اراده‌ی الهی و بصیرت و کنش صحیح مردم ماست که می‌تواند این‌گونه بمب‌های ساعتی دست‌ساز نفوذی‌های ظاهرالصلاح را خنثی کند. در این میدان همه وظیفه دارند؛ به‌ویژه ما حوزویان. اما چه کارهایی می‌توانیم و بایسته است که انجام دهیم؟
۱.تبیین ضرورت حمایت از ولایت‌فقیه
ضروری است که همه‌ی مردم جامعه به‌ویژه جوانان به این باور برسند که برای اینکه ممکلت‌مان آسیبی نبیند باید پشتیبان ولایت‌فقیه بود.(1) در آن فتنه‌ی فریبنده، این ولی فقیه بود که مانع از آن شد تا آرای ملت بی‌ارزش تلقی شوند و گروهی از طلحه و زبیرهای انقلاب، دیکتاتوری نقاب‌دار را بر کشور حاکم کند. باید برای مردم جامعه تبیین کرد سخن حضرت امام‌خمینی(ره) را که فرمود: «ولایت‌فقیه است که جلو دیکتاتوری را می‌گیرد. اگر ولایت‌فقیه نباشد، دیکتاتوری می‌شود. آنکه جلو می‌گیرد از اینکه رئیس‌جمهور دیکتاتوری نکند، آنکه جلو می‌گیرد از اینکه رئیس ارتش دیکتاتوری نکند، رئیس ژاندارمری دیکتاتوری نکند، رئیس شهربانی دیکتاتوری نکند، نخست‌وزیر دیکتاتوری نکند؛ آن فقیه است.»(2)
۲.بصیرت‌افزایی در جامعه
امروزه دشمنان بدخواهِ بداندیش، جنگی ترکیبی بر ما تحمیل کرده‌اند؛ باطل‌السحر ریسمان‌ها و چوب‌دستی‌هایشان، عصای اژدهاوش بصیرت است. مقام معظم رهبری فرمودند: «خیلی‌ها [که] در این حوادثی که در همین فتنه سال ۸۸ اتفاق افتاد لغزیدند، آدم‌های بدی نبودند؛ لغزیدند به‌خاطر کم بودن بصیرت. بعضی‌ها احساس دارند، احساس مسئولیت می‌کنند، انگیزه دارند؛ امّا این انگیزه را غلط خرج می‌کنند؛ بد جایی خرج می‌کنند؛ اسلحه را به آنجایی که باید، نشانه نمی‌گیرند؛ این بر اثر بی‌بصیرتی است. اگر بصیرت نبود، همان ایمان ممکن است انسان را به بیراهه بکشاند. کسی که علم ندارد، بصیرت درست ندارد به آنچه پیرامون او دارد می‌گذرد، گاهی اوقات می‌شود که راه را عوض طی می‌کند؛ همه‌ی نیروی او نه فقط هدر می‌رود، بلکه به کج‌راهه او را می‌رساند و می‌کشاند. بصیرت یعنی چه؟ شناخت زمان، شناخت نیاز، شناخت اولویت، شناخت دشمن، شناخت دوست، شناخت وسیله‌ای که در مقابل دشمن باید به کار برد؛ این شناخت‌ها؛ بصیرت است. بصیرت یعنی گم نکردن راه، اشتباه نکردن راه، دچار بیراهه‌ها و کج‌راهه‌ها نشدن، تأثیر نپذیرفتن از وسوسه‌ی خناسان و اشتباه نکردن کار و هدف».(3) باید این آگاهی‌ها را همراه با تطبیق بر شرایط روز جامعه برای مردم و به‌خصوص جوانان تبیین کرد و به آنها کمک کرد که به درجه‌ی بالایی از قدرت تشخیص برسند؛ چیزی که در کلام رهبری «جهاد تبیین» نام گرفته است.
۳.تقویت وحدت و هم‌بستگی
وحدت، سدی ذوالقرنین است در برابر فتنه‌های یأجوج و مأجوج. از مهم‌ترین راهکارهای رسیدن به این هدف مهم، ترویج ارزش‌های مشترک بین قشرها و گروها و جریان‌های گوناگون جامعه است. ترویج ارزش‌های دینی و اخلاقی و ملی مانند مانند استقلال، آزادی (به‌معنای غربی‌اش)، عدالت، امنیت، پیشرفت، رفاه و… از طریق رسانه‌های سنتی و نو در قالب‌های متنوع در فضای مجازی و حقیقی. ناگفته پیداست که تلاش برای ایجاد وحدت و هم‌بستگی در جامعه منافاتی ندارد با نقد عملکرد مسئولان. نقد سازنده و منطقی با رعایت انصاف و اخلاق می‌تواند به شفاف‌سازی مسائل، رفع مشکلات و افزایش پاسخ‌گویی مسئولان منجر شود و به بهبود عملکرد دولت و تقویت اعتماد عمومی کمک کند و زمینه‌های بروز اختلافات و نارضایتی‌های عمومی را از بین ببرد؛ زمینه‌هایی که چراگاه فتنه‌هاست. به‌بیان مقام عظمای ولایت «انتقاد به‌معنای تضعیف نیست. انتقاد اگر دلسوزانه و منصفانه باشد، کمک هم می‌کند».(4)
سخن را با الهامی از خواجه حافظ شیرازی تمام کنیم: ای دل بیا که ما به پناه خدا رویم / زین فتنه‌ها که دامن آخر زمان گرفت!
1.صحیفه امام، ج 10، ص .58
2.صحیفه نور، ج 11، ص 22
3.4.Khamenei.ir
