رحا مدیا | داوود فاضل فلاورجانی، عضو هیأت علمی مؤسسه امام‌خمینی(ره)
این روزها تغییر و تحولات سریع کشور سوریه که سقوط نظام اسد را در پی داشت بسیاری از تحلیل‌گران را در شوک فرو برده‌است. به‌راستی چه شد پایه‌های نظام اسد که با حمایت پشتیبانان خود از فتنه سهمگین داعش سربلند بیرون آمده بود، در عرض یک هفته به‌راحتی فروریخت و چرا محور مقاومت که زمانی تمام‌قد و با تقدیم هزاران شهید از حاکمیت سوریه دفاع کرده بود هیچ اقدامی نکرد؟
به نظر می‌رسد سقوط نظام اسد دو دلیل عمده دارد:
الف:حکومت سوریه در مرحله اول قربانی فساد و سیاست‌های ناکارآمد شد. بقای یک حکومت یا نیازمند پشتوانه‌ی عقیدتی است یا نیازمند پشتوانه‌ی مردمی و حکومت اسد دیگر هیچ‌یک از اینها را نداشت و از درون تهی شده بود!
البته توطئه‌های خارجی و فشار رسانه‌ای بر افکار عمومی مردم سوریه قابل انکار نیست. اما با همه اشکالات بسیاری از مردم سوریه به زودی آرزوی حکومت بشار را خواهند کرد، در هر حال آگاهان از وضعیت اقتصادی سوریه اذعان می‌کنند که تورم شدید، فساد نظام‌مند در بدنه حاکمیت و رشوه خواری در میان نظامیان، مردم سوریه را نسبت به نظام حاکم بدبین کرده بود.
دوستان سوری که برای تحصیل به ایران می‌آمدند از سوریه به جهنم تعبیر می‌کردند و حتی اقلیت شیعیان که سال‌ها در برابر تکفیری‌ها ایستادند نسبت به دولت اسد بدبین بودند. از این رو نه مردم رغبتی به دفاع از حکومت داشتند و نه ارتش بی‌اعتقاد توان مقابله داشت. البته پس از فتح حلب و آزادی گذرگاه بوکمال توسط سردار سلیمانی و محور مقاومت هشدارهای لازم برای اصلاحات به دولت سوریه داده شده بود اما سیطره حکومت بعث عملاً ادامه داشت و اسد هم یا نمی‌توانست و یا نمی‌خواست حرکتی انجام دهد.
دوستی لبنانی تعریف می‌کرد که نیمی از محموله سوخت ایران برای نیروگاه‌های لبنان در سوریه مصادره شد و اسد آنقدر اختیار نداشت که مانع شود. همه می‌دانید که دولت سوریه با وجود تعرضات مکرر اسرائیل حتی یکبار هم پاسخ نداد و این اواخر با وجود فشار سنگین صهیونیست‌ها بر روی حزب‌الله، مانع باز شدن جبهه جولان گردید؛ با اینکه جولان خاک اشغال شده سوریه است!
ب:حکومت سوریه در مرحله دوم قربانی بازیگرانی شد که برای رسیدن به منافع خود اصول اولیه و هشدارهای ایران را نادیده گرفتند. لازم نیست از مداخله مستقیم دولت ترکیه و سیاست‌های منافقانه آن سخنی گفته شود که اساساً نیاز به توضیح ندارد. این روسیه بود که با کوته‌بینی و برای حفظ منافع خود در همراهی با ترکیه اجازه نداد ریشه غده چرکین تروریست‌ها برداشته شود و استخوان را درون زخم نگه داشت. ایران البته تا لحظه آخر تلاش کرد؛ اما اسد به هر دلیل، شاید به‌دلیل ناامیدی، خستگی یا دیگر وعده‌های فریبنده توجه نکرد.
دلیل سقوط نظام سوریه هرچه باشد اکنون این ما هستیم و موقعیت عجیب و پرابهام و سؤال‌های فراوانی که چه‌بسا در ذهن بسیاری از ما باشد! تکلیف شهدای مدافع حرم که در سوریه تقدیم کردیم چه می‌شود؟! بر سر اقلیت شیعیان مظلوم سوریه چه خواهد آمد و مهمتر از همه سرنوشت محور مقاومت و حزب‌الله چه خواهد شد؟ ان‌شاءالله در قسمت دوم از این نگاشته تلاش می‌کنم در حد توان به این سئوالات پاسخ دهیم.
