یادداشت؛

علامه مصباح؛ صبور در برابر طعنه‌ها

هستند عالمان فاضل و بافضیلتی که به‌دلایل معلوم یا نامعلوم، از کنش‌های سیاسی و اجتماعی برای تقویت نظام اسلامی و دفاع از آن فاصله می‌گیرند؛ اما علامه مصباح، نمونه‌ای بارز از آن عالمان دینی است که در سخت‌ترین شرایط، بیان و بنان خویش را برای دفاع از حق و حقیقت به کار می‌گیرند.

رحا مدیا | محمدرضا آتشین صدف

در تاریخ پرفراز و نشیب ایران اسلامی، شخصیت‌های بزرگی از سلسله‌ی جلیله‌ی عالمان دین برخاسته‌اند که در صبح بیداری تفکر دینی، خورشید دانش و معرفت را بر فراز افق‌های آسمان این سرزمین تابانده‌اند. یکی از این چهره‌های جاودان که خواهند ماند مادامی که دهر مانده باشد، مرحوم علامه مصباح‌ یزدی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ است؛ عالمی که با اندیشه‌ای عمیق و عزم راسخ، در صحنه‌ی علم و فرهنگ و سیاست، مجاهدت کرد و مروج و مدافع دینی شد که نجات بشر تنها از راه آن میسر است.

علامه مصباح، علم را نه صرفاً ساحتی نظری، بلکه چراغ راهی می‌دانست که می‌تواند دل‌ها را روشن کند و آدمیان را از تاریکی‌های جهل و ناامیدی، به‌سوی آگاهی و امید هدایت کند؛ همچنین او علم و دین را دو بال پرواز بشریت می‌دانست برای پرواز به‌سوی بهشتی که پهنای آن به‌اندازه‌ی آسمان‌ها و زمین است.

از ویژگی‌های بارز آن عالم فرزانه، اهتمام ویژه‌اش به تربیت نسل جوان و نخبگان جامعه بود. علامه مصباح با تأسیس مؤسسه‌ی آموزشی و پژوهشی، فضایی فراهم آورد تا جوانان جویای جمال توحید، در آن به آموختن معارف اسلامی بپردازند و در پرورش اندیشه‌ی خلاق و نقادانه‌ی خویش توقف نکنند. او نه‌تنها معلمی دلسوز بلکه یاری بی‌منت برای جوانان بود که آنها را به مقامات والای معنویت فرامی‌خواند و به تقویت روحیه‌ی خودباوری در آن‌ها کمک می‌کرد.

از سویی دیگر، بقا و شکوفایی نظام اسلامی و گسترش ارزش‌های دینی، از دغدغه‌ها و کارویژه‌های فکری و عملی ایشان بودند و خود مطیع و مدافع همیشگی ولایت فقیه بود و در این راه از هجمه‌ها هراسی به خود راه نداد و همچون دماوند استوار، در برابر تیرهای طعنه و تهمت ایستاد و با کلامی شیرین و منطقی، حقیقت را در دل‌ها نشاند و دشمن را ناکام نهاد.

هستند عالمان فاضل و بافضیلتی که به‌دلایل معلوم یا نامعلوم، از کنش‌های سیاسی و اجتماعی برای تقویت نظام اسلامی و دفاع از آن فاصله می‌گیرند؛ اما علامه مصباح، نمونه‌ای بارز از آن عالمان دینی است که در سخت‌ترین شرایط، بیان و بنان خویش را برای دفاع از حق و حقیقت به کار می‌گیرند. او به طلاب جوان الهام می‌داد که در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی، باید عافیت‌طلبی را به یک‌سو نهاد و برای نصرت امام عصر(عج) سربازی و جانبازی کرد و در این راه مقدس از سرزنش‌کنندگان خوف نکرد. زبان حال او این بیت خواجه حافظ بود که؛

در عاشقی گزیر نباشد ز ساز و سوز / اِستاده‌ام چو شمع مترسان ز آتشم

یاد این عالم بزرگ و مجاهد همچون مشعل امیدی در دل ما روشن خواهد ماند و ما را در تلاش برای تحقق آرمان‌های انسانی و دینی یاری خواهد کرد.

guest
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
مصباح، علامه‌ای که مجاهد بود

لینک کوتاه: