رحا مدیا | علی رشیدی
اکنون که آتش جنگ میان ایران و رژیم صهیونیستی شعله‌ور است، بیش از هر زمان دیگری نیازمند انسجام و وحدت در درون ملت هستیم. این انسجام، صرفاً یک آرمان اخلاقی یا شعاری سیاسی نیست، بلکه ضرورت بقا و تداوم حیات جمعیِ ماست. در چنین شرایطی، ملیت ایرانی نه‌فقط یک هویت تاریخی، بلکه پناهگاه و سنگر مشترک ما در برابر هجمه‌های خارجی می‌شود؛ ظرفی که فرهنگ، دیانت، غیرت و عقلانیت ما در آن به هم گره می‌خورند. آنجا که خطر بیرونی فراگیر است، مرزبندی‌های فرعی و سلیقه‌ای و درونی رنگ می‌بازد و میدان به فهم مشترک از «ما» داده می‌شود؛ «ما»یی که باید با هم بمانیم، تا بمانیم!
استاد مطهری نیز، یکی از عوامل مؤثری که در جامعه‌ی ایرانی بدان تأکید ورزیده‌اند، ملیت است. ایشان، بر هم‌پوشانی ملیت و دیانت تأکید دارند. در کتاب «خدمات متقابل اسلام و ایران» می‌نویسند: «ایران به‌وسیله‌ی اسلام زنده شد و اسلام نیز به‌وسیله‌ی ایران پیشرفت کرد. این دو در طول تاریخ به هم آبرو داده‌اند.» این جمله گواهی‌ست بر آنکه ملیت و اسلام در تجربه‌ی ایرانی نه در تکاملِ متقابل بوده‌اند. همین رابطۀ دوسویه است که امروز می‌تواند پایه وحدتی مستحکم‌تر از صرف احساسات باشد. شهید مطهری در جای دیگر نیز بیان دارند که: «ملیت وقتی ضداسلام است که بخواهد هویت اسلامی را منکر شود. وگرنه، حس تعلق ملّی، اگر همراه با ارزش‌های دینی باشد، سرمایه است، نه تهدید.» خدمات متقابل اسلام و ایران، ص ۱۲۱.
در شرایط کنونی، انسجام ملّی فقط یک تدبیر عقلانی نیست، بلکه تکلیفی الهی است. دشمن در پی آن است که جامعه‌ی ایران را از درون فرسوده سازد، تفرقه افکند، قومیت‌ها را رودرروی هم بنشاند، و مرزِ میان مردم و حاکمیت را عمیق‌تر کند؛ مقابله با این نقشه‌ها نیازمند آن است که مردم ایران، با هر گرایش و موقعیتی، به این درک مشترک برسند که امنیّت، استقلال و کرامت کشور، از هر مرزبندی دیگری اولویت دارد.
از راهکارهای مؤثر برای تقویت این انسجام، حضور فعال و پرشور ملت در اجتماعات مردم‌نهاد است. چرا که می‌توان از این اجتماعات، برای بازسازی پیوندهای جمعی بهره برد و تک‌صدایی جامعه، به قطع در عرضِ موشک‌های نظامی خواهد توانست قلب تل‌آویو را به لرزه درآورد. که بدین گونه، مفاهیم کلیدی‌ای همچون «شهادت»، «ایثار»، «مقاومت» و «دفاع»، مانند دفاع مقدس بار دیگر خَلق خواهد شد. از منظر میدانی نیز، باید رسانه‌ها، آگاهانه در خدمت تقویت این انسجام قرار گیرند. به جای پررنگ‌کردن تمایزهای داخلی، بر اشتراکات تمرکز شود. از زبان وحدت‌آفرین بهره برده شود، نه زبان تحقیر و طرد. گفت‌وگوی درون‌ملی، نه فقط میان نخبگان، بلکه در سطح مجله‌ها، صنوف، خانواده‌ها و مدارس باید شکل بگیرد.
یادداشت نویسندگان رحا مدیا را در این صفحه بخوانید.
