یادداشت؛

آرمان، ضرب‌المثل ملت ایران

ملت ایران به پیشوای خود سخن قوم موسی را نگفتند. قوم حضرت موسی پس از مشاهده سختی‌های همراهی با او شکوه کردند که پیش از آمدن تو ما سختی کشیدیم و پس از آمدن تو هم دوباره سختی کشیدیم. اما ملت ایران تا به امروز، همچنان به پیشوای خود اعتماد داشته و سختی‌های رسیدن به آرمان خود را تحمل کردند.

رحا مدیا | سید عبدالله هاشمی، پژوهشگر علوم دینی

ملت ایرشهید آرمان علی وردیان، در طول تاریخ و به‌ویژه در دو قرن اخیر، سختی‌ها و فراز و نشیب‌های فراوانی را پشت‌سر گذاشته‌است. برخی سختی‌ها برخاسته از نبود آرمان و هدف والاست و برخی از چالش‌ها برخاسته از آرمان‌های بزرگ است.

 برای رسیدن به اهداف بزرگ، سختی‌های بسیاری را باید تحمل نمود و مشکلات فراوانی را باید به جان خرید تا آرمان والا در دسترس نسل‌ها قرار گیرد و روزهای راحتی، سیادت و عزت یک ملت فرا برسد.

 اما برخی سختی‌ها و چالش‌ها به‌دلیل کم‌همتی و نبود آرمان والای اجتماعی است. اگر یک جامعه با همه استعدادها و ظرفیت‌های انسانی خود آرمان مشترکی نداشته‌باشد و برای رسیدن به آن استقامت نشان ندهد، پایمال اراده دشمن شده و سختی‌های فراوانی را تحمل خواهد کرد.

ملت ایران در این دو قرن اخیر هر دو سختی را تجربه کرده است. برهه‌ای از تاریخ ایران، به‌دلیل نبود آرمان مشترک، پر از آرزوهای پرپرشده و نهال‌های خشکیده‌است؛ چراکه آرمان والا، حلقه اتصال نخبگان و بدنه عمومی جامعه است. وحدت جامعه، فداکاری‌ها و جانفشانی‌ها در پرتو آرمان مقدس شکل می‌گیرد.

اگر چنین هدف‌گذاری در جامعه نباشد، برخی از نخبگان، روزمرگی و برخی هرزگی و برخی عزلت‌نشینی را برگزیده و عموم مردم نیز، آواره می‌شوند. آنگاه امنیت، عزت ملی، فرهنگ بومی و همه ارزش‌های آن لگدمال اراده دشمن می‌شود.

هرچند برخی از سلحشوران آگاه، همواره کوشیده‌اند تا میان جامعه و اهداف آن پیوند ایجاد کنند و جامعه را به آینده‌ای مشترک و دلخواه همسفر کنند، اما چندان توفیقی حاصل نشد.

خواه‌ناخواه جامعه با این دو سختی مواجه است. اگر بخواهد بدون آرمان باشد محکوم به‌سختی است و اگر نیز بخواهد به آرمان خود برسد، محکوم به‌سختی است.

 نخبگان و عموم ملت ایران در برهه‌ای، به‌سختی اول خوگرفته و حاضر به پذیرش هزینه‌های تغییر مثبت نشدند تا اینکه مسیحا نفسی از قم برخاست و جانی تازه به ایران بخشیده و مسیر سختی ملت ایران را تغییر داد. امام‌خمینی جامعه ایران را از «سختی‌انفعال» به «سختی‌فعال» کشاند.

ملت ایران در انقلاب اسلامی هویت اسلامی خویش را یافت و حاضر شد در پرتو این خودآگاهی هزینه‌های رسیدن به آرمان خود را بپردازد. مقاومت نزدیک به نیم قرن ملت ایران در مقابل هجمه‌های نظامی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و غیره، به‌دلیل زنده بودن آرمان اجتماعی ملت ایران است.

ملت ایران به پیشوای خود سخن قوم موسی را نگفتند. قوم حضرت موسی پس از مشاهده سختی‌های همراهی با او شکوه کردند که پیش از آمدن تو ما سختی کشیدیم و پس از آمدن تو هم دوباره سختی کشیدیم. گویا پندار پیروان موسی این بوده است که همراهی با پیامبر الهی، رهایی از همه سختی هاست. زین جهت تا آخر همراه با پیامبر خود نماندند و سختی‌های رسیدن به آرمان و هدف والای خود را تحمل نکردند؛ اما ملت ایران تا به امروز، همچنان به پیشوای خود اعتماد داشته و سختی‌های رسیدن به آرمان خود را تحمل کردند.

شهادت مظلومانه طلبه جوان دهه هشتادی، در هنگامه شادی مستانه فتنه‌گران، نشانه روشن ایستادگی ملت سرفراز ایران بر سر آرمان موعود خویش است.

شهادت آرمان هزینه رسیدن به آرمان بزرگ ملت ایران است. اگر ملت ایران حاضر به پرداخت این هزینه‌ها نباشد و تن به سختی‌های استقامت ندهد از سختی رها نمی‌شود بلکه به‌سختی ذلیلانه و مرگبار گذشته خود برمی‌گردد.

ملت ایران، همانند صالحان راستین صدر اسلام در مواجهه با سختی‌های قیام برای خدا، دل به خدا سپرده و همه سرمایه‌های خود را فدا کرده‌اند. این استقامت پرشکوه، ما را به هنگامه طلوع آرمان تمدن اسلامی رسانده‌است.

آرمان علی وردی ضرب المثل ملت ایران است. او تصویر گویای تمام پایمردانی است که تسلیم لشکریان ترس و ناامیدی نشده و تا پای جان به آرمان ایران وفادار ماندند.

آرزوی آرمان بزرگ یک ملت، فداکاری است و آرزوی آرمان عزیز هم شهادت است.

آرمان فدای آرمان ایران شد. زین رو تمام ایران به پاس احترام به او، ایستاد و نام او را زنده نگه داشت. رهبر عزیزمان نیز بر بالای قبر این جوان دهه هشتادی ایستاد و برای آرمان عزیزش فاتحه خواند. لحظه‌ای که بسیاری از جوانان آرزوی آن را دارند.

guest
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها