رحا مدیا | محبوبه امیری
محسن فخریزاده، دانشمند و اندیشمند برجسته ایرانی، بر اهمیت احیای فلسفه اسلامی تأکید داشت که این احیا باید به عنوان یک وظیفه برای حوزه و دانشگاهها تلقی شود. شهید فخریزاده بر این باور بود که فلسفه اسلامی دارای حیات و توانایی تعامل با محیط است و میتواند به چالشهای فلسفی معاصر پاسخ دهد. البته فلسفه اسلامی نیز مانند دیگر مکاتب فلسفی، نیازمند بازنگری و تجدید نظر است تا بتواند با سؤالات روز و مسائل علمی و فلسفی جدیدی که در جامعه مطرح میشوند، همراستا گردد.
شهید فخریزاده ریشه چالشهای بزرگ در فیزیک جدید را در «فلسفۀ فیزیک» جستجو میکرد. او اصل «عدم قطعیت» هایزنبرگ را بهعنوان یک پیشرفت بنیادین در علم فیزیک میدانست، اما در عین حال آن را نمایانگر محدودیتهایی میپنداشت که روشهای فیزیکی در شناخت ذات واقعیات طبیعی دارند. او توضیح میداد که با وجود پیشرفتهای تکنولوژیک در اندازهگیری، هنوز هم برخی از کمیتها به طور همزمان و با دقت قابل اندازهگیری نیستند. مثلاً در مورد الکترون، تلاش برای اندازهگیری دقیق موقعیت آن موجب میشود که اطلاعات درباره تکانهاش نامشخص بماند و بالعکس.
فخریزاده بر این عقیده بود که فلسفه اسلامی میتواند به تحلیل و تبیین این چالشها کمک کند و دیدگاههای جدیدی در فهم عمیقتر از فیزیک و چالشهای آن ارائه دهد. او باور داشت که با توجه به تاریخچه غنی فلسفی ایران و اسلام، این رویکرد میتواند به شکلگیری ایدهها و نظریاتی منجر شود که نه تنها در سطح نظری بلکه در عمل نیز تأثیرگذار خواهند بود.