رحامدیا | علی عسگری
ترامپ، بار دیگر حماس را تهدید کرد! این گزاره برای کدام آمریکا است؟ آمریکایی که یک زمان با بمب هسته‌ای می‌خواست قدرتش را بر دنیا دیکته کند، یا آمریکایی که امروز در قبال حمایت از گروهک‌های تروریستی و رژیم صهیونیستی به هیچ دستاوردی نرسیده؟ این تهدید نشان دهنده‌ی قدرت آمریکا است یا ضعف او؟
پس تو هم قبول کردی!
بعد از رفتار تحقیر آمیز رئیس‌جمهور آمریکا نسبت به زلنسکی، این سوال در ذهنم پدید آمد که آیا طرفداران مذاکره در ایران از حقارت مرد اوکراینی درس خواهند گرفت یا روایتی عزت‌مدارانه از زلنسکی ارائه می‌دهند؟
به جواب این سوال هر طور که نگاه کردم به یک گزاره رسیدم: مقاومت همیشه خوب است! چرا که اگر از این تحقیر الگو بگیریم، طبیعتا بهترین راه برای رسیدن به عزت را تن ندادن به خواسته‌های آمریکا خواهیم دانست و اگر رفتار زلنسکی را شجاعانه روایت کنیم، شکوه‌کردن و گلایه کردن در برابر متکبری چون رئیس جمهور آمریکا را نماد ایستادگی خواهیم خواند. پس ایستادگی را امر کاملا مطلوبی می‌دانیم. به تعبیر دیگر هر دو نوع برداشت از رفتار دولت آمریکا با زلنسکی، بازی در زمین مقاومت است. طرفداران مذاکره، خود به خود به چیزی اعتراف می‌کنند که سال‌ها تلاش دارند تا با آن از اهمیت قدرت بازدارنگی حاصل از مقاومت بکاهند.
مخاطب کیست؟
حال اگر مقاومت خوب است، چرا هنوز برخی، مذاکره را راه حل برون رفت از مشکلات اقتصادی و سیاسی می‌دانند؟ برای پاسخ به این پرسش، بهتر است به تیتر اول یادداشت، توجه کنیم. به راستی مخاطب تهدید‌های آمریکا کیست؟ زلنسکی یا حماس؟
اگر زلنسکی باشد، مطمئنا می‌گوییم آمریکا قوی است و تهدید زلنسکی نه چیزی از آمریکا کم می‌کند و نه چیزی به آن اضافه می‌کند. اوکراین نیز حاضر است دست به هر اقدامی بزند تا بتواند از اجرایی شدن تهدید‌های آمریکا جلوگیری کند؛ اما اگر مخاطب تهدید‌های آمریکا، حماسی باشد که بدون جیره و مواجب، با زبان تشنه و شکم‌های گرسنه، نه تنها از تهدید‌ها نهراسیده، بلکه با شهادت به استقبال آنها رفته است، دیگر روایت از تهدید آمریکا، روایتی قدرتمندانه نخواهد بود، بلکه این تهدید ناشی از ضعف و ناتوانی آمریکا در کنترل منطقه توسط شریک صهیونیستی‌اش می‌باشد.
نابودی حماس و اخراج مردم فلسطین که برنامه‌ی همیشگی سیاست‌گذاران آمریکایی بوده، با مقاومت مردم فلسطین، به طلسمی تبدیل شده است که باطل شدنش در گروه نابودی عزت‌طلبی فطری مجاهدان فلسطینی است. بنابراین طالبان مذاکره در ایران به خوبی می‌دانند که اگر عزتی نباشد، مقاومتی نیست و اگر مقاومتی نباشد، قدرتی به دست نمی‌آید!
بر این اساس باید گفت، نگاه آنان که خواستار هم‌نشینی با آمریکایی‌ها هستند، اگر با تکیه بر ایده مقاومت و حفظ عزت باشد، پس از اساس مذاکره نه شرافتمندانه است و نه عاقلانه. چراکه آمریکا با مقاومت ذلیل می‌شود و مذاکره با ذلیل، سودی ندارد؛ ولی اگر نگاه آنان ناشی از خودباختگی باشد، باید از آمریکا، بمب‌های اتمی و تهدید‌های ۲۴ ساعتی‌اش ترسید. چراکه خودباختگان پیش از آنکه راهزنی به کاروانشان بزند، مطاع خود را پیشکش می‌فرستند، و این یعنی غارت هویت، اقتدار و غیرت دینی ملت.
پس باید از زلنسکی درس مقاومت آموخت.
