از کربلا تا غزه

رحا مدیا | زینب تختی

معتز عزایزه خبرنگار مشهور غزه، فارغ از همسو بودن یا نبودنش با مقاومت فلسطین، با استوری‌هایش دل آتش می‌زد. او تصاویری را که خیلی از خبرنگاران هم حتی جرئت انتشارش را نداشتند منتشر می‌کرد. توحش صهیونیست را عریان به چشم جهانیان می‌رساند. راه دوری نرفته‌ایم اگر بگوییم که اجتماعات بزرگ در سراسر جهان مدیون او و لنز دوربینش است. یادم نمی‌رود روزی را که تصویر طفل شش ماهه‌ای گذاشته‌بود با جوراب شلواری سفید که خونابه صورتیشان کرده بود و پهلوی دریده شده طفل معصوم که گرافیست‌ها برای اینکه دل ما خیلی هم ریش نشود، به جایش گل می‌گذاشتند. هرچه هنرمندان عالم جمع شوند و مراقب دل ما عافیت نشینان باشند، نمی‌توانند پیکرهای پاره پاره و سوخته را که مکرر در روزمره خبرنگاران غزه دیدیم ادیت و روتوش کنند. همان گونه که آب‌های دریاهای عالم قادر به تطهیر شمر و خولی‌های زمان ما نیستند. حمزه نامی معروف از پسران فلسطین در فضای مجازی کارش شکار سربازان اسرائیلی است. آنها را جلوی دوربین می‌کشاند و بدون اینکه بفهمند آنها را در دام خود می‌اندازد تا اعتراف کنند که دیوانه‌وار شهوت کودک کشی دارند.

اینها تنها غم و مظلومیت غزه است اما سؤالی که اینجا با وجدان آدم‌ها بازی‌می‌کند این است که چگونه می‌توانی در این قتلگاه روزانه زندگی کنی اما «اللهم خذ من دمائنا حتی ترضی» از زبانت جاری باشد و ذکر روزانه و هر لحظه‌ات «حسبنا الله و نعم الوکیل باشد»؟

این روزها فقط غم و ظلم به اهالی فلسطین پیش چشم دنیا قرار نگرفته، ما در روزهای در هم کوبیده شدن هیمنه رسانه‌ای استکبار قرار داریم. همان رسانه‌ای که می‌خواست ما باور کنیم که اهل فلسطین ناصبی‌اند. اما ما امروز دیدیم که روزهای اردوگاه نصیرات وسط باریکه غزه با مدح امیرالمؤمنین و خاندان مکرم نبی اکرم به‌سر می‌شود. امروز دیدیم مادران شهدا در غزه رجز به نام حسین بن علی می‌خوانند. دیدیم که مردان جنگاور آن می‌گویند غزه، کربلا عصر جدید است. ما مادرانی را دیدیم که از حماسه زینب کبری می‌گویند. ما از ام‌البنین‌ها شنیده بودیم اما امروز در غزه مادرانی را دیدیم که هشت فرزند و هشت نوه تقدیم آرمان فلسطین کرده‌اند. ما مادران ده شهید داده دیدیم. مادرانی که دلشان از غم پر است اما قامتشان خم نشده. مادرانی که در بدرقه شهدایشان کل می‌کشند و فریاد می‌کشند به‌امید دیدار دعا کنید من هم زودتر ملحق شوم به جایگاهتان. پدرانی که علمای دنیای اسلام را خطاب قرار داده و می‌گویند آیا وقت آن نرسیده که فتوای جهاد دهید؟ عتابشان می‌کنند که فتوای جهاد فقط برای لای کتاب‌ها و دست نوشته‌هایتان است؟

حتی علی اصغرها در فرهنگ غزه اسم دارند، آنها به کودکان شهیدشان می‌گویند گنجشک! به گمانم بهشت خدا امروز پر است از صدای گنجشکان زمین. گنجشکان لبنان و غزه و ایران. همان‌طور که خلود در نار در انتظار فرعون‌ها و یزید‌های زمان است. امروز به برکت فضای مجازی دست ظالمان جهان رو شده است و همه منتظر غرق شدن آنها در دریای خون جاری شده از ظلم‌شان هستند. و به‌قول امام ما فلسطین کلید رمز آلود فرج است و ما داریم روزهای موعود را به چشمانمان می‌بینیم ان‌شاء‌الله.