رحا مدیا | معصومه حسنعلی‌زاده
یکی از آموزه‌های مؤکد اهل‌بیت(علیهم‌السلام) که همواره باید مورد توجه شیعیان و دوستداران ایشان قرار گیرد، بحث تبری از دشمنان خداست که نمونه‌های عینی آن را می‌توان در تاریخ صدر اسلام، واقعه‌ی کربلا و سیره‌ی دیگر امامان معصوم(علیهم‌السلام) مشاهده کرد.
امام هادی(علیه‌السلام) در فرازهایی از زیارت گهربار جامعه کبیره، تبرّی‌جویی نسبت به دشمنان خدا را به پیروان خود متذکر و لزوم برائت از طاغوت و ایادی شیطان را این‌گونه یادآور شدند:
بَرِئْتُ اِلَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ اَعْدآئِکمْ، وَ مِنَ الْجِبْتِ وَالطّاغُوتِ و الشیاطین وَ حِزْبِهِمُ الظّالِمینَ لَکمْ…
امروزه که جبهه‌ی کفر و طاغوت و استکبار بر ظلم بی‌حد و حصر خود نسبت به بی‌گناهان و مسلمانان اصرار داشته و حتی از ریختن خون طفل بی‌گناهی ابا نمی‌کنند، بر همه‌ی مسلمانان جهان حجت را تمام می‌کند تا در برابر مستکبرین عالم بالاخص شیطان بزرگ، آمریکا و عمّال خبیثش در سرزمین‌های اشغالی بایستند، تنفر و انزجار خود را از آنان اعلام و در راه ریشه‌کنی اصل و بنیادشان، همه‌ی توان خود را به کار گیرند.
پیروان واقعی حضرتش به‌خوبی می‌دانند که دعوت به سازش و مذاکره با دشمنان خدا از سوی غرب‌پرستان و لیبرال مسلکان، نه‌تنها گویای عدم پیروی از سیره و منش اهل‌بیت(علیهم‌السلام) بوده بلکه یادآور تبعات جبران‌ناپذیر عدم مقاومت در برابر جبهه‌ی کفر و طاغوت است.
نیم نگاهی به تاریخ سیاسی ملت‌ها، فاعتبروا یا اولی‌الابصار!
