رحا مدیا | حجت‌الاسلام محمدرضا آتشین‌صدف، پژوهشگر علوم دینی
یکی از پرسش‌هایی که به‌ویژه این روزها برای برخی افراد مطرح می‌شود این است که آیا واقعاً جبهه مقاومت می‌تواند ادامه بدهد و آیا به پیروزی می‌رسد؟ البته خبرهای امیدبخشی هست از قدرت نیروهای مقاومت و ضعف نیروهای دشمن؛ ولی وقتی انسان به رویدادها در سطح جهان نگاه می‌کند می‌بیند انگار تا الان که اسراییل و آمریکا و هم‌پیمانان‌شان دست برتر را داشته‌اند؛ هم به‌لحاظ توانایی مالی و فناورهای جنگی و اطلاعاتی و هم به‌لحاظ قدرت رسانه‌ای و نیز نداشتن خط قرمزی در جنایت و… این عوامل و عوامل دیگری گاهی افرادی را دچار تردید می‌کند که نکند این همه مجاهدت‌ها و این همه شهادت‌ها بی‌ثمر باشد؟! همچنین چه‌بسا دشمنان امید داشته‌باشند که مقاومت را در هم بشکنند و جبهه‌ی حق را وادار به تسلیم کنند!
در پاسخ باید گفت چنین نبوده و نخواهد بود؛ نه مقاومت شکستنی است و نه مجاهدت‌ها بی‌ثمر. به چه دلیل؟
مقاومت شکست دادنی و محوکردنی نیست؛ چون شیعه بدترین حالت را تجربه کرده است و آن شهادت حضرت اباعبدالله(ع) و یاران برگزیده‌ی اوست. این تجربه‌ی تاریخی باعث می‌شود که وقتی فشار دشمنان بر شیعیان و برادران اهل سنت که محب اهل‌بیت(ع) هستند و پیرو عملی آنها، زیاد شود به خود بگویند تازه حالا تا حدودی شده‌ایم شبیه خاندان پیغمبر(ص) در صحرای کربلا؛ لذا کشته‌شدن، اسیر شدن و… برایشان آسان خواهد بود؛ بلکه بابت شباهت یافتن به خاندان رسول(ص) شادمان هم می‌شوند؛ چون می‌دانند چه پاداش‌های بزرگی منتظرشان است.
نمونه‌اش کشور عزیزمان در هشت سال دفاع مقدس و نمونه‌ی امروزش غزه که نزدیک یک سال است زیر سخت‌ترین حملات بمب‌ها و موشک‌های رژیم صهیونیستی است؛ به اضافه‌ی کمبود آب و غذا و دارو و نداشتن سرپناه و… پس با این طرز تفکر مقاومت هیچ‌گاه شکست نخواهد خورد.
و اما چرا مجاهدان مقاومت هیچ‌گاه احساس بیهودگی و افسردگی نمی‌کنند؛ چون آنها همیشه منتظر منجی هستند؛ کسی که می‌آید و طومار دشمنان دین خدا را برمی‌چیند و می‌دانند تا پیش از آن روز نیز آنها را به حال خود رها نکرده و هوای آنها را دارد و یاری‌های پیدا و پنهان فراوانی به آنها می‌کند. به تعبیر دیگر می‌دانند که آنها وظیفه دارند مقدمات ظهور آن حضرت را فراهم کنند و بخشی از این مقدمات تلاش برای ترویج آموزه‌های دینی و مقابله با دشمنان خداوند است؛ یعنی با خود می‌گویند اگر الان امام عصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) آشکارا در جامعه حاضر بود چه می‌کرد و چه دستوری به ما می‌داد؛ الان هم که نیست ما همان کارها را مأموریت خود می‌دانیم؛ مخصوصاً که نایب او هم در میان ماست و ما را راهبری می‌کند؛ بنابراین ما مأمور به وظیفه‌ایم اگر پیروز شدیم بر دشمن که پیروز شده‌ایم و اگر هم شهید بشویم باز هم پیروز شده‌ایم. در هر صورت شادمان‌اند همان‌طور که خدای تبارک و تعالی در قرآن کریم فرمود: «رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ» خدا از آنان خشنود است و آنان [نیز] از او خشنودند. این است رستگاری بزرگ. (سوره مبارکه مائده آیه شریفه ۱۱۹)
