رحا مدیا | زهرا ابراهیمی
آقای محمد سروش محلاتی در یکی از سخنرانی‌های اخیر خویش، با تأکید بر فضیلت زیارت چنین می‌گویند: «زیارت امام رضا و امام حسین بسیار خوبست؛ اما از جیب خودت و الا دزدی است. وقتی پرستار و گندمکار معترضند که مطالباتشان داده نشده و دولت به آنها بدهکار است، می‌شود این دیون داده نشده صرف زیارت شود؟ سروصدای عزاداری و پیاده‌روی ما هم دنیا را فرا گرفته، اما امام‌رضا کجای زندگی و جامعه ماست»؟
خواندن و شنیدن همین کلمات اندک می‌تواند شائبه‌های فراوانی برای جوان و نوجوان ما ایجاد نماید؛ به همین دلیل برای روشن شدن موضوع لازم است نکاتی را که سروش در سخنانش به آن بی‌توجه بوده، تبیین نمود. نکات مهم عبارتند از:
1.فقر، معضل بزرگی‌است و رفع تبعیض و تثبیت عدالت هدف اسلام و جامعه اسلامی؛ اما آنچه اهمیت دارد بررسی درست و دقیقِ علت فقر است. بدهکاری و دیون دولت دلایل متعددی دارد اینکه بخواهیم لزوما موضوع زیارت و پیاده‌روی و هزینه‌ی دولت را برای این امر، علت آن معضلات بدانیم نگاهی کاملا تک‌بُعدی و ناقص است.
۲.بخشی از وظیفه دولت و حکومت بهره‌بردن از راه‌هایی برای تقویت ایمان و ایجاد وحدت است. هزینه دولت برای زیارت از منابعی تأمین می‌شود که مختص این امور است؛ نه اینکه منابع مربوط به حقوق مادی مردم در این بخش صرف شود.
۳.دولت منطبق بر شرع و قانون و اقبال عمومی بخشی از بودجه کشور را با هدف مبارزه با بحران معنویت‌ستیزی به پیاده‌روی اختصاص داده است و این بودجه ربطی به سایر موارد مصرف ندارد. در قانون اساسی هم آمده است: «دولت موظف است محیط مساعدی را برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوا ایجاد کرده و با کلیه مظاهر فساد و تباهی مبارزه کند.»
۴.عوارض و آسیب‌های فقر معنوی، چه‌بسا از فقر مادی بیشتر باشد. کمک به امر زیارت و پیاده‌روی نوعی تلاش در جهت تقویت معنویت و رفع فقر معنوی‌است.
۵.در سیاست و اندیشه دینی و حکمرانی الهی رفع فقر معنوی وظیفه حکومت به‌شمار می‌آید.
۶.کلید واژه «از جیب مردم» از کلیدواژه‌هایی بود که دشمن ساخت و متأسفانه برخی از دوستان با به‌کارگیری آن آب در آسیاب دشمن می‌ریزند.
۷.بخش زیادی از هزینه‌های دولت برای اربعین در داخل کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد. ساخت جاده و راه و ایجاد امکانات برای شهرهای مرزی نوعی خدمت‌رسانی به مردم کشور است. در واقع این پیاده‌روی‌ها اتفاقاً بستر خدمت‌رسانی به مردم و ایجاد زیرساخت‌ها را فراهم می‌آورد.
۸.بخش عظیمی از این هزینه‌ها مردمی است و دولتی دانستن تمامِ آن صحیح نیست.
۹.باید از سروش پرسید آیا تا به حال به تسهیلات دولت به سفرهای تفریحی و ارزهای مسافرتی که به این سفرها داده می‌شود اعتراض کرده است؟! این نوع هزینه‌ها هم که در همین حکومت اسلامی مصرف می‌شود پس چرا مورد شکایت قرار نمی‌گیرد؟!
