رحا مدیا | معصومه حسنعلی زاده
یکی از اصول کاربردی برای بهره‌مندی حوزویان در امور تبلیغی، شیوه‌ای‌ست که از مکتب علمی امام جعفر صادق علیه‌السلام آموخته می‌شود.
ایشان در برخورد با افراد غیر همسو، روش یکسانی نداشتند به‌طوری‌که شیوه‌ی مواجهه‌ی امام با مخالفان فکری، متفاوت از مقابله‌ی عملی ایشان با معاندین بود.
امام‌صادق علیه‌السلام در رویارویی با فرقه‌های مختلف و منحرفان فکری_ عقیدتی، مسیر تبیین روشنگرانه را اتخاذ کرده و با نرم‌خویی، حقیقت مذهب شیعه را برای آنان بازگو می‌کردند. گرچه ایشان در مواردی پس از آن‌که به نیکویی، حجت را تمام می‌ساخت، جهت ایجاد تلنگر و غفلت‌زدایی، فرد مقابل را مورد عتاب قرار می‌داد اما شیوه‌ی کلی رفتار ایشان با مخالفان فکری، داشتن بیانی لیّن و سخنی سدید بود.
نکته‌ی حائز اهمیت، تعلیم روش صحیح پاسخ‌گویی از سوی امام صادق به شاگردان خویش است. حضرت صادق علیه‌السلام به پیروان خود آموخته‌بودند که در مواجهه با شبهات اعتقادی، منفعلانه عمل نکنند و در عین حال که سخنان مخاطب را صبورانه می‌شنوند، حقیقت مسئله‌ی مورد بحث را برایشان تشریح کنند.
باید توجه داشت گرچه سیره‌ی مذکور از نوعی مدارای اخلاقی امام علیه‌السلام با کج‌اندیش ان حکایت دارد لکن ایشان همواره زاویه‌ی خود را مخالفین حفظ می‌کردند و با این‌که شرایط سیاسی دوران امام اقتضا می‌کرد جانب تقیه را داشته‌باشند اما در بیان اصول کلی دین، ابایی نداشته و رعایت تقیه را شایسته نمی‌دانستند.
