رحا مدیا | خدیجه محمدجانی
پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم می‌فرمایند: «ثَلاثه أخافُهُنَّ علی اُمّتی: الضَّلالة بَعْدَ المَعْرِفة، و مُضِلاّتُ الفِتَنِ، و شَهْوَة البَطْنِ و الفَرْجِ؛ سه چیز است که از آنها بر امّت خود بیمناکم؛ گمراهی بعد از شناخت، فتنه‌های گمراه‌کننده، و شکم‌بارگی و شهوت‌رانی.»(امالی شیخ طوسی)
هرگاه فتنه‌ها ناگهان رخ نمایانند، وقایع جدیدی را به‌همراه خواهند داشت. تهدید امنیت و پایداری جامعه و دیگری شناخت میزان پایبندی، راستی آزمایی و بصیرت افراد آن جامعه.
آری حماسه نهم دی یکی از فتنه‌های تقابل انقلاب و ضد انقلاب بود. به‌مانند قیامی که در 22 بهمن 57 اتفاق افتاد. در آن اسباب فتنه بعد از انتخابات پرشوری که انجام شد، به‌وسیله سردمداران کفر و ارباب‌های دست‌نشانده خویش از سوی غرب هدایت می‌شد، بر آن شدند تا به‌منظور بر‌اندازی انقلاب جمهوری اسلامی تمام دسیسه‌های خویش را به کار بگیرند.
انقلاب اسلامی در طول تاریخ حیات خویش به تمام قدرت‌های سلطه‌گر چه ایادی داخلی و چه ایادی خارجی نشان داده است که، کسی توان نگاه حریصانه به حریم سرزمین او را نخواهد داشت. قدرت و خروش ملت ایران به آنها نشان داد که هر‌کس در پی ذلت این کشور باشد، آنها را به خاک ذلت و خواری خواهند کشاند.
مردم انقلابی عناصر نفاق و دسیسه را بیش از پیش شناختند و فهمیدند که چه کسی دلسوز نظام است و چه کسی قصد بر اندازی آن را دارد. این حماسه پیام پیروزی خون بر شمشیر داشت. این اتفاق به‌قول رهبر انقلاب موجب واکسینه شدن نظام گردید. براساس سیاست قدیمی مستکبرین، یعنی «فتنه بینداز و حکومت کن؟» فتنه‌گران می‌رفتند تا فتنه‌ای بیندازند و حکومتی را براندازند و خود بر این کشور حکومت کنند؛ اما زهی خیال باطل و فکر اشتباه چرا که مردم فهیم و بیدار با بصیرت و بینش و راهنمایی‌های بی‌دریغ ولایت فقیه به ابعاد فتنه پی برد و آن را در نطفه خاموش کردند.
