رحا مدیا | امیرحسین هدایتی
پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به همایش صدمین سالگرد بازنأسیس حوزه علمیه در حقیقت تجریدالاعتقاد ِروحانیشدن و روحانیزیستن بود. این پیام متبرک، اساسنامهی حوزویان برای تبیین گذشته و ترسیم آینده بود. که کشف المراد آن بلافاصله در بیانات فقیه و مفسر اندیشمند شیعه آیت الله جوادی آملی ارائه شد. این پیام نورانی و آن سخنان ارجمند در حقیقت متن و حاشیهی سالنامهی آسمانی حوزهی علمیه است که باید جزوهی بالینی مردان و زنان با فضیلت حوزه باشد و خدای ناکرده لحظهای مورد غفلت قرار نگیرد.
چگونه می توان تحت تأثیر این دو محتوای ارجمند قرار نگرفت و به ابعاد وسیع و ارکان عمیق آنها افتخار نکرد. هم برادران و خواهران حوزوی و هم ما مردمِ محتاج و مقلد، شنیدیم آنچه را که از ذهن و زبان ِ دو تن از بزرگترین سرآمدان اسلام در عصر غیبت گفته شد.
حوزهی مبارکه به تعبیر آیه الله جوادی آملی امانت الهی در دست علما و فضلای گرانقدر است که آن را برای اهل ایمان نگاه دارند و چون مرواریدی گرانبها در گنجینه ای مقدس از آن مراقبت کنند. ایشان به وضوح، امانت را در ردیف امامت ،خلافت، و حتی نبوت قرار دادند و چنین نظریهی تکان دهندهای را به آن زیبایی مبرهن و مستدل ساختند و اعماق وحیانی آن را در محضر انبوهی از علمای اسلام واکافته و مبین فرمودند.
حوزه علمیه فرصتی برای معطل شدن نداشته و ندارد. به خصوص در دوران پرتلاطم کنونی که اسلام عزیز و مکتب اهل بیت(ع) چنین قدرتی گرفته و رسانهی آن، قلوب مظلومان جهان است و خانه به خانه نوای دلنشیناش به گوش مردم دنیا که همانا مستضعفاناند، میرسد و پیام ضداستکباری آن اذهان و افکار را در مینوردد.
اسلام بر کوه نور فرود آمد و اکنون بر قلههایی از انوار به پیش میرود. دین خدا غبار خرابههای غزه و یمن و افغانستان و عراق و لبنان و سوریه و سودان و لیبی و جای جای قارهی پهناور مسلمانان را بر شانه دارد. تجسم اسلام چنین غباری را از شانه نخواهد تکاند مگر اینکه به مقصد رسیده باشد.
از این رو باید به این پرداخت که چرا پیروز جنگهای هزارساله در تمام جهان فقط اسلام و تنها حوزه علمیهی شیعه است. چرا باید پرچم مبارزه با لیبرالیسم فقط به دوش حوزهی علمیه باشد.
چرا حوزهی علمیه را طراح ایران پیشرفتهی کنونی باید دانست و پرسشهای دیگر و پاسخهای مهمتری که دست کم روشن شود، چرا یک نگارنده و اهل هنر ِ غیر حوزوی این قدر دغدغهی حوزهی علمیه را دارد.