به گزارش رحا مدیا، حجت الاسلام مجتبی صداقت، پژوهشگر حوزوی و عضو تحریریه یادداشت نویسان رحا مدیا به بهانه همایش یکصدسالگی بازتأسیس حوزه علمیه قم در روزنامه سراج نوشت:
تکنولوژی‌ها، آینده جهان را متحول خواهند کرد. ارتباطات، اینترنت، ربات‌ها، هوش مصنوعی و … دچار دگرگونی‌های پُر شتابی خواهند شد. آینده پژوهان در عرصه‌های مختلف از الان، به دنبال شناخت نسل‌هایی‌اند که هنوز متولد نشده‌اند ولی خواهند آمد و از هم اکنون، اوصاف و انتظارات آنان را پیش بینی و برنامه‌ریزی می‌کنند. آینده از آنِ این نسل است.
حوزه علمیه نسبت به این آینده پژوهی در کجا قرار دارد و چقدر با ویژگی نسل‌های آینده آشنایی دارد و برای ارتباط گیری و همراه شدن با آنان آماده شده است؟
حوزه علمیه در آینده با نسل‌هایی روبرو هستیم که مثل گذشته و الان نیست. با نسلی مواجه می‌باشد که با این فناوری‌ها به شدت آشنا است؛ به همین خاطر در معرض خطر تنهایی و افسردگی است. نسلی که عناصر ارتباطی با او باید کوتاه، جذاب، سریع و ساده باشد.
خطر اینجا احساس می‌شود که افرادی با تولید این تکنولوژی‌ها و ارائه آن به این نسل‌ها به مدیریت ذهنشان می‌پردازند و آنها را راهبری خواهند کرد و نسل‌های آینده ناخواسته دچار مشکلات شناختی خواهند شد.
با شناخت این نسل می‌توان از چالش‌های ناشی از شکاف نسلی، جلوگیری کرد. آنان را از خطرات پیش رویشان آگاه کرد. آسیب‌های روحی، روانی و معنویشان را پیش بینی کرد و برای دفع و رفع آنها برنامه ریزی کرد و مسیر صحیح را برایشان ترسیم کرد.
یکی از فرصت‌هایی که حوزه‌های علمیه می‌توانند از آن استفاده کنند، نسل‌های مؤمن و با انگیزه‌ای‌اند که تازه به حوزه علمیه وارد خواهند شد. ورود این نسل می‌تواند جایگاه حوزه‌های علمیه را در جامعه مدرن، تقویت کند. اینان، چون خودشان جزء همین نسل‌اند و همدیگر را به خوبی می‌شناسند این ظرفیت را دارند که با استفاده از ابزارهای جدید با بدنه جامعه، مخصوصا نوجوانان و جوانان ارتباط بگیرند.
برنامه ریزی حوزه برای این نسل جدید الورود در عین وابستگی به روش‌های سنتی، باید همراه با انعطاف و ارائه سبک‌ها و رشته‌های جدید آموزشی و پژوهشی باشد و حوزه علمیه، عرصه‌های جدید تبلیغی را برایشان فراهم کند.
آینده را الان می‌توان ساخت؛ به شرطی که پیش بینی آینده کنیم، نسل آینده و عواملی که آینده را می‌سازند بشناسیم و از ظرفیت‌هایشان برای ساختن آینده به خوبی استفاده کنیم. از آینده نباید ترسید و سزاوار نیست در برابر آینده، سستی کنیم.
