رحا مدیا | داود فریادرس
باز هم مجمع محققین و مدرسین که بارها حاشیه سازی را در خوانش اسلام ناب در پیش گرفته است در انتشار یادداشتی از فرد رسانه‌ای اصلاح طلب، با استناد به ماجرای جنگ احد و گذشت پیامبر اکرم(ص) از قاتل عمویش که توسط وحشی، هند و ابوسفیان، انجام گرفت، تلاش می‌کنند تصویری کاملاً رحمانی و خالی از هرگونه قاطعیت و مجازات از اسلام ارائه دهند.
این نگاه در حالی است که این رفتار پیامبر(ص)، مربوط به شرایط خاص تاریخی و اقتضائات آن زمان بود، نه یک قاعده‌ی کلی و دائمی برای مواجهه با جنایتکاران و متجاوزان.
واقعیت این است که اسلام، علاوه بر بُعد رحمانیت، دارای نظام دقیق و روشن در حوزه‌ی عدالت، مجازات، قصاص، و تأدیب خاطیان دارد. اگر پیامبر در آن مورد خاص گذشت، در موارد دیگر مانند اجرای حدود، فرمان به جهاد، و مقابله با خیانت و فساد، بسیار سختگیر و قاطع عمل کردند. رحمت او به‌جای خود، اما هرگز به‌معنای تعطیلی عدالت یا چشم‌پوشی دائمی از خطاهای بزرگ نبود.
نقل ناقص تاریخ، بدون تحلیل درست زمینه‌ها و شرایط، نوعی «تحریف نرم» است که نتیجه‌اش مصادره به مطلوب شدن واقعه، به نفع خوانشی همچون «اسلام رحمانی» است. این نگاه، با پاک‌کردن بُعد قاطعیت اسلام، آن را از کارکرد اجتماعی و تمدنی‌اش تهی می‌کند و به دینی بی‌اثر، خنثی و مطابق میل فرهنگ لیبرال تقلیل می‌دهد.
اسلام نه دین خشونت بی‌منطق است، نه دینی سراسر تساهل و تسامح بی‌حد. تعادل میان رحمت و عدالت، قاعده‌ی اصیل اسلام است.
هر نوع خوانش یک‌جانبه، چه از سر خشونت‌طلبی باشد و چه با نقاب مهرورزی، تحریف پیام پیامبر(ص) است؛ پیامی که هم «رحمةٌ للعالمین» است و هم «اشداء علی الکفار»
