یازدهم اسفند ، روز حضور و غیاب در مدرسۀ ایران و کلاس انقلاب است.
کجایند «شاگردان مکتب» ؟
کجایند «سربازان وظیفه» ؟
کجایند«افسران تعهد و تکلیف» ؟
من بی تردید، در«صف حساب» می‌ایستم، بی درنگ، از«صراط رأی» عبور می‌کنم،
تا «تعرفه»، گواهِ معرفتم باشد،
تا «صندوق»، «صدق» مشارکتم را ببیند،
تا «رأی» به حضورم شهادت دهد.
تا «حضور» در «نامۀ اعمالم» ثبت شود.
با سر انگشت رنگی ام، کتاب تعهدم را ورق می زنم و برگۀ وظیفه را امضا می کنم، تا«مُهر انتخابات» در شناسنامه، «هویت انقلابی» ام را تأیید کند،
تا جای «خالی»ام، با «دشمن» پُر نشود،
تا فاسد به جای صالح و صالح جای اصلح ننشیند،
تا با شهدا «قهر» نکرده باشم ،
تا با امام راحل «تجدید عهد»کنم،
تا «رهروی» در«خطّ رهبر» را نشان دهم،
تا با بیگانگان «همسو» نشوم،
تا دشمن را «شاد» نکنم،
تا شناسنامه‌ام، مرا به «ایرانی» بودن بشناسد،
تا «کارت ملّی» ام، «ملت» را دلگرم سازد
و بی وطنان را، «مأیوس»
