رحا مدیا | حجت السلام سلمان رئوفی، پژوهشگر علوم دینی
زندگی‌نامه و تحصیلات
سید اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۲ هجری شمسی در آذرشهر، یکی از توابع تبریز، چشم به جهان گشود. زندگی او از همان دوران کودکی با سختی‌ها همراه بود؛ او در ۴ سالگی مادر و در ۱۶ سالگی پدرش را از دست داد.
با این وجود، مسیر علم و دانش را با جدیت پی گرفت و علوم مقدماتی دینی را از علمای زادگاهش فراگرفت. پس از آن، برای ادامه تحصیلات به حوزه علمیه قم عزیمت کرد و در آنجا دروس سطح حوزه را نزد بزرگانی همچون آیات عظام سیدمحمدرضا گلپایگانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی فراگرفت.
همچنین، گفته شده که فلسفه، عرفان و اخلاق را از امام خمینی (ره) آموخت. سپس در درس خارج فقه و اصول آیات عظام سید محمد حجت کوه‌کمری و سید محمدتقی خوانساری شرکت کرد و بهره‌های علمی بسیاری از آن‌ها برد.
در سال ۱۳۲۳ برای تکمیل تحصیلات خود به نجف اشرف مهاجرت کرد. در این دوران نیز از محضر بزرگانی همچون آیات عظام سید محسن حکیم، سید عبدالهادی شیرازی، سید ابوالقاسم خویی و امام خمینی (ره) بهره جست.
او در حوزه علمیه نجف به تعداد زیادی از طلاب تدریس می‌کرد و هرچند ایشان اجازه اجتهاد از بزرگانی چون سید ابوالقاسم خویی، سید محسن حکیم، حجت کوه کمری و خوانساری داشت، اما همواره معتقد بود که همه باید از امام خمینی (ره) تقلید کنند.
فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی
شهید مدنی در نخستین اقدام سیاسی خود، به زادگاهش آذرشهر بازگشت و با ایراد سخنرانی‌هایی علیه نفوذ اقتصادی و اجتماعی بهائیان، باعث اخراج آن‌ها از شهر شد لذا شهربانی او را برای مدتی به همدان تبعید کرد.
ایشان در جریان اعتراض به تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، در مسجد جامع همدان در یک سخنرانی مردم را به حمایت از مبارزات حوزه علمیه قم فراخواند و همراه با سایر علمای همدان، تلگراف اعتراضی به اسدالله علم ارسال کرد.
پس از درگذشت آیت‌الله سید محسن طباطبائی حکیم، شهید مدنی مرجعیت امام خمینی (ره) را در همدان مطرح کرد و ساواک گزارش داد که او بیش از یک سوم اهالی همدان را مقلد امام خمینی کرده است.
او در خرم‌آباد به تدریس درس خارج در حوزه علمیه کمالوند پرداخت و پس از مدتی سرپرستی این مدرسه را برعهده گرفت. با سخنرانی‌های سیاسی و تند او، ساواک ابتدا او را به نورآباد ممسنی و سپس به گنبدکاووس و در نهایت، به دلیل بیماری، محل تبعید وی به مهاباد تغییر یافت.
وی در دی ماه ۱۳۵۷، در میان استقبال گرم مردم به همدان بازگشت و رهبری مبارزات انقلابی را به دست گرفت. در جریان حرکت لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه به سمت تهران، با تلفن امام خمینی به او برای جلوگیری از حرکت لشکر، به دستور ایشان مردم کفن‌پوش همدان با دست خالی جلوی حرکت تانک‌ها ایستادند و از پیشروی آن‌ها جلوگیری کردند.
فعالیت‌های پس از انقلاب
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شهید مدنی از طرف مردم همدان به نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شد و به دستور امام خمینی (ره) به امامت جمعه همدان منصوب گردید. پس از شهادت سید محمدعلی قاضی طباطبایی، او با حکم امام خمینی (ره) به عنوان امام جمعه تبریز منصوب شد، هرچند با مخالفت حزب جمهوری‌خواه خلق مسلمان مواجه گردید.
مقابله با آیت‌الله شریعتمداری
یکی از مسائلی که در دوران امامت جمعه او در تبریز رخ داد، مقابله با زیاده‌خواهی‌های آیت‌الله شریعتمداری بود. آیت‌الله شریعتمداری، از مراجع تقلید آن دوران، توقع داشت که مسئولین استان آذربایجان تنها با نظر وی انتخاب شوند و نفوذ وی در امور اجرایی و دولتی منطقه آذربایجان به‌صورت گسترده اعمال شود.
شهید مدنی، با بصیرت و قاطعیت، در برابر این دخالت‌های بیجا ایستادگی کرد و مانع از نفوذ نامطلوب شریعتمداری در امور اجرایی و سیاسی استان شد. در ادامه این کشمکش‌ها، شریعتمداری فردی را خودسرانه به‌عنوان امام جمعه تبریز منصوب کرد؛ اما شهید مدنی این اقدام را نپذیرفت و این گروه چندین بار جایگاه نمازجمعه را به آتش کشید؛ با این حال او همچنان استوار به خدمت خود ادامه داد که نشان‌دهنده قاطعیت و استواری او در حفظ اصول انقلاب و تبعیت از ولایت فقیه بود. این مقاومت‌های شهید مدنی در برابر خواسته‌های نادرست و دخالت‌های غیرمنطقی، نمونه‌ای از تلاش‌های او برای حراست از اصول اسلامی و انقلابی و حفظ سلامت و انسجام نظام جمهوری اسلامی بود.
در جریان جنگ تحمیلی نیز سید اسدالله مدنی با حضور در جبهه‌ها و تقویت روحیه رزمندگان، نقش بسزایی در حمایت از نیروهای اسلام ایفا کرد.
خدمات اجتماعی
از جمله خدمات اجتماعی او می‌توان به احداث مهدیه و راه‌اندازی صندوق قرض‌الحسنه و درمانگاه، ساخت حمام، حسینیه، مسجد، مدرسه و کتابخانه و احداث تعدادی خانه اشاره کرد.
شهادت
سرانجام آیت الله سید اسدالله مدنی در ۲۰ شهریور سال ۱۳۶۰، پس از اتمام نماز جمعه به دست سازمان مجاهدین خلق ترور و به شهادت رسید. پیکر او در ۲۱ شهریور در تبریز و قم تشییع و در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
