رحا مدیا | یوسف پورجم
گمان کرده بودند صدای ایران را می‌توان با غرش بمب و زوزه جنگنده خاموش کرد. با خط و نشان کشیدن از ورای اقیانوس‌ها، با ائتلاف پوشالی، و با امپراتوری رسانه‌ای. اما تاریخ به‌روشنی ثبت کرد که ایران، نه‌تنها در برابر ائتلاف صهیونیستی–آمریکایی سر خم نکرد، بلکه کاری کرد که دشمن از شدت ضربات چنان به لکنت زبان افتاد که حتی جرئت گفتن حقیقت را هم از کف داد.
این‌بار، دیگر جای انکار نبود. موشک‌های ایرانی نه فقط به دیواره‌های امپراتوری، که به استخوانِ هیمنه پوشالی دشمن نشستند. آن‌چنان شگفت‌انگیز و دقیق که پایتخت‌های غربی، دستور به سکوت رسانه‌ای دادند تا جهان از حقیقت تحقیر آنها آگاه نشود. رسانه‌هایشان، زبان در کام کشیدند، چون تصویر آوار شدن قدرت ملی ایران بر سر صهیونیسم، لرزه به دل متحدانشان انداخته‌بود.
صهیونیست‌ها با حمایت مستقیم آمریکا دست به جنایت زدند و امید داشتند ایران در محاسبه‌هایش اشتباه کند. اما آن‌چه دریافتند، معادله‌ای دیگر بود؛ معادله‌ای که متغیر اصلی آن «ایرانیِ آگاه، همدل و مقتدر در برابر تجاوز» بود. و از این ملت چنان ضربه‌ای خوردند که نه فقط تأسیسات نظامی‌شان را در هم کوبید، بلکه اراده تحمیل‌گری‌شان را شکست. حالا نه فقط در پناهگاه، که در رسانه هایشان هم نه در موضع حمله، که در موضع التماس‌اند.
اینجا نقطه‌ای بود که دنیا فهمید قدرت دفاعی ایران یک افسانه رسانه‌ای نیست، بلکه یک حقیقت مهارناپذیر و صد درصد بومی است. سامانه‌هایی که نه از قراردادهای ناتو آمده‌اند و نه با باج‌خواهی شرکای تجاری ساخته‌شده‌اند؛ این‌ها زاده مغزهای جوان ایرانی‌اند، برآمده از خاک این سرزمین، و جان‌دارترین پاسخ به هر متجاوز.
این روزها، بیش از همیشه باید به خود ببالیم. ما کشوری هستیم که هم قدرت نرم دارد، هم سیلی سخت؛ هم حکمت دارد، هم بازدارندگی. ما ملتی هستیم که در برابر هیچ دشمنی زانو نزده‌ایم و امروز هم دیگر بار دشمن را به‌زانو درآورده‌ایم. آنان می‌خواستند ایران را به سکوت ببرند، اما خودشان به‌اجبار، به سکوت کشیده شدند. می‌خواستند ما را تسلیم کنند، اما به‌رغم تمام تجهیزاتشان، مجبور شدند در برابر یک اراده آهنین، خفت تسلیم را بپذیرند. بله، این ما بودیم که بر سکوهای بلند غیرت ایستادیم و ثابت کردیم که در این معادله، «هویت» پیروز است، نه صرف تکنولوژی بی‌روح. و این‌چنین، دگربار پرچم عزت ملی را در دل تاریخ کاشتیم. ایران را با افتخار به یاد آورید، با قدرت به یاد آورید، و با ترس، اگر با ملت خود و ایمانش دشمن‌اید. و بدانید، این ایران، ایران دیگری‌ست.
