یادداشت؛

عصر منبر پیشرو

منبر پیشرو و سرآمد منبری است که بتواند سه زمان گذشته، حال و آینده را به درستی ببیند. منبری که تاریخ خود را نشناسد، نمی‌تواند برای آینده فکر مناسب را ارائه کند. نمی‌تواند جریانات امروز را به درستی تحلیل کند. توان پیش‌بینی افق‌های آینده را ندارد.

رحا مدیا | بهروز دلاور

هر دورانی نیازمند فکر و سخن زمانه خویش است. زمان هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود. قبل و بعد، هر دو را باید دید. از سویی به گذشته نظر می‌کنیم تا بدانیم امروز چه باید گفت و از سوی دیگر آینده را می‌بینیم تا بتوانیم آن را با فکر و اراده خودمان بسازیم. منبر پیشرو و سرآمد منبری است که بتواند سه زمان گذشته، حال و آینده را به درستی ببیند. منبری که تاریخ خود را نشناسد، نمی‌تواند برای آینده فکر مناسب را ارائه کند. نمی‌تواند جریانات امروز را به درستی تحلیل کند. توان پیش‌بینی افق‌های آینده را ندارد.

داستانِ نظر به تاریخ برای ساخت آینده، طولانی است. با کارهای زودبازده و سرعتی مسئله حل نمی‌شود. بایستی حادثه‌ها را یک به یک پیدا کرد. نقاط اصلی و فرعی حادثه را تحلیل کرد. تا بدانیم سر نخی که برای امروز دارد چیست؟

منبر، نه صرفاً جایگاهی برای سخنوری و موعظه‌کردن است، که هست. نه تنها برای بیان مسائل سیاسی و چالشی است، که هست. و نه حتی برای خواندن آیات قرآن و احادیث است، که هست. همه این‌ها برای هدایت جامعه است. منبر باید درد بشر را درمان کند. افق‌های تازه به روی انسان باز کند. این مهم، نیازمند شناخت عمیق کلان روندها و حرکت‌های مهم تاریخ است.

به نظر شما اگر امام حسن مجتبی(ع) قیام، و سید الشهدا(ع) صلح می‌کردند؛ اکنون در چه وضعیتی بودیم؟ یا اگر امام صادق(ع) به پیشنهاد اصحابشان قیام نموده و مجاهدت علمی و فرهنگی خود را به دیگران واگذار می‌کردند، اکنون ما چه سرنوشتی داشتیم؟ اگر امام رضا(ع) ولایتعهدی را بر منوال طراحی خودشان پیش نمی‌بردند و دست به صلح با مأمون می‌زدند، امروز ایران در چه شرایطی بود؟ این پرسش‌ها را تا زمان حاضر ادامه دهید و نقش یک به یک رهبران بزرگ شیعه را پیدا کنید. از شیخ صدوق و شیخ مفید بگیرید تا برسید به دوران امام خمینی.

اکنون 47 سال از انقلاب اسلامی گذشته است. فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده‌ایم. انقلاب توانسته است فتح الفتوح‌های بسیاری را به ارمغان آورد. از سید حسن نصرالله و شهید رئیسی تا حاج قاسم و عماد مغنیه و دیگران. ظرفیت‌های مردمی فعال شده است. ابرستمگران جهان به لرزه آمده‌اند. نظم نوینی برای جهان در حال شکل‌گیری است. مستضعفان و مظلومان جهان امید تازه‌ای در قلب‌هایشان پدید آمده است. جهان بیش از هر زمان دیگری به انتظار منجی ایستاده است.

به اندازه 47 سال، با همه فراز و نشیب‌هایمان، جامه عمل به شعارهای اساسی انقلاب اسلامی پوشانده‌ایم. هر چه از قیام، جهاد، رشد علمی، محرومیت‌زدایی، استکبارستیزی، مبارزه با ظلم، عدالت‌خواهی و… در کتاب‌هایمان نوشته بودیم را وارد میدان و صحنه عمل کردیم.

سرعت تحولات جهان به جایی رسیده است که در همین یک ماه اخیر چهره خبیث، جانی‌ترین دشمنان تاریخ به نمایش گذاشته شد. در مقابلشان ایستادیم. جهان اسلام با یک تحرک جدی مواجه شد. برای افکار عمومی مردمان دنیا، گفتمان انقلاب اسلامی روز به روز جذاب‌تر و شنیدنی‌تر شده است. همه می‌خواهند بدانند انقلاب اسلامی چگونه به این جایگاه رسید. فکر انقلاب چیست؟ نظام جمهوری اسلامی ایران برای نحوه زندگی و سلوک چه پیشنهادی دارد؟

حال ماییم و فرصت منابر عاشورایی. قرار است با منبرهایمان تاریخ را بسازیم. قرار است در این منبرها سخن رسول خدا(ص) برای امروز شنیده شود. منبرهای عاشورایی فرصتی است برای بازسازی تاریخ و آماده‌سازی جامعه برای کارهای بزرگ تمدنی.

فیش‌های منبرمان را بازنگری کنیم. منبر رسول خدا(ص) برای شرح حادثه‌ها ساخته نشده؛ بلکه برای هدایت حادثه‌ها در اختیارمان قرار گرفته است. نمی‌گویم تکرار نکنیم؛ بلکه می‌گویم هدایت کنیم. امروز بشر بهتر از هر زمان دیگری آماده رشد است. آماده صعود به سمت قله است. فیش‌هایی بنویسیم تا راه رسیدن به قله را به مردم نشان دهد. «به راستی چه سخنی برای امروز بلاغ مبین است؟»

یادداشت دیگر نویسندگان رحا مدیا را در این صفحه بخوانید.

guest
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها