به گزارش رحا مدیا، حجت‌الاسلام والمسلمین مالک حسنی، استاد حوزه و دانشگاه و مسئول نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه شهرکرد، در یادداشتی برای خبرگزاری تسنیم نوشت: چه فرصت‌هایی در جنگ ایران و اسرائیل تا حال به‌دست آمده و چه برنامه‌ای برای آن داریم؟
امیرالمومنین علی (ع) می‌فرماید: «أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ الْجِهَادَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخَاصَّةِ أَوْلِیَائِه» (نهج‌البلاغه، خطبه 27)جهاد در راه خدا، دری از درهای بهشت است، که خدا آن را به روی دوستان ویژه خود گشوده‌است.
فارغ از پیروزی‌های نظامی و تمدنی که در این جنگ تا حال حاصل‌شده، برخی نعمت‌ها و فرصت‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و بصیرتی که جهاد و جنگ به روی ملت ایران گشود را ذکر می‌کنم:
- فهم عمیق جایگاه ولایت‌فقیه در مدیریت واقعی و میدانی یک جامعه: در کوران بحران و جهاد، مردم با تمام وجود دریافتند که رهبریِ حکیمانه و مقتدر ولایت‌فقیه، ستون اصلی ثبات، عزت و پیشرفت کشور است.
- افزایش گسترده علاقه به مقام معظم رهبری و ابراز پشیمانی از طرف جوان‌هایی که به رهبرشان کم‌لطفی داشتند: قلب‌های بسیاری که روزی در غبار شبهه مانده‌بودند، امروز با بصیرتی نو، به صف عاشقان رهبری بازگشتند و با زبان اشک، جبرانِ کم‌لطفی کردند.
- افزایش اتحاد و وحدت ملی و نزدیک شدن دل‌ها: در روزهای جهاد، قومیت، جناح، طبقه و اختلاف رنگ باخت؛ دل‌ها به‌هم گره خورد و وحدت، چون خون در رگ‌های ملت جاری شد.
- مخرج مشترک داشتن جملات همه مردم و آن کلمه “ایران” بود: فارغ از سلیقه و نگاه، لب‌های همه مردم یک واژه را فریاد زدند: ایران؛ و این مخرج مشترک، نقطه شروع بازسازی هویت ملی خواهد بود.
- افزایش غیرت ملی: دیدگان بیدار مردم، تعرض دشمن را تاب نیاورد و غیرت ملی، چون آتشی خاموش‌نشدنی در جان ملت شعله‌ور شد.
- احیای مجدد روحیه ایثارِ دوران دفاع مقدس: نسلی که جنگ را ندیده بود، در جهاد امروز، طعم ایثار را چشید و دوباره فرهنگ “من نه، ما” زنده شد.
- افزایش معنویت و اتکال به خدا در جامعه: در هنگامه جهاد، دعا، اشک، نمازهای جماعت، فعالیت‌های مسجد و تضرع به درگاه الهی دوباره روح جامعه را جان تازه‌ای بخشید.
- گسترش دشمن‌ستیزی در بین همه مردم با هر سلیقه سیاسی و فکری: دشمن‌ستیزی دیگر تنها شعار یک گروه نبود؛ از چپ تا راست، همه به صف مقاومت پیوستند و دشمن را شناخته و طرد کردند.
- افزایش بدبینی و بی‌اعتمادی به دشمن: خیانت‌های آشکار کشورهای غربی و دروغ‌پراکنی رسانه‌هایشان، آخرین پرده اعتماد را پاره کرد و ملت فهمید: دشمن، دشمن است.
- امید نبستن به مذاکرات در آینده پیش‌رو: تعرض رذیلانه دشمن و صف‌بندی آن‌ها، این حقیقت را روشن کرد که امنیت، عزت و پیشرفت از میز مذاکره نمی‌جوشد، بلکه در سایه اقتدار و مقاومت به‌دست می‌آید.
- نمایان شدن چهره واقعی اپوزیسیون‌های خودفروخته خارجی برای مردم: مردم دیدند که اپوزیسیون‌ها نه‌تنها دلسوز ملت نیستند، بلکه آنان زبان دشمن مزدور بیگانه و خائن به خاک و خون ایران‌اند.
- واکنش شدید منفی مردم به شبکه‌های خارجی و صفحه‌های مجازی اپوزیسیون خارج‌نشین: حجم بی‌شرمی و دروغ‌پردازی رسانه‌های معاند، موجب بیزاری و نفرت گسترده مردم از آن‌ها شد؛ فالوهای مجازی به آنفالوهای واقعی تبدیل شد.
- از بین رفتن ترس از جنگ با دشمن: وقتی مردم دیدند که ایران مقتدرانه پاسخ می‌دهد و دشمن را به عقب می‌راند، دیگر هراسی از جنگ نماند؛ عزم و اطمینان باقی رشد کرد.
- افزایش روحیه حماسه و جهاد در بین مردم: شعله‌های غیرت و جهاد، نسل جدید را با روحیه مقاومت آشنا کرد؛ نوجوان و جوان، با جان و دل خود را اهل حماسه و مبارزه یافتند.
- وحدت نظام و مردم در شناسایی شبکه نفوذی که می‌توانست در صورت اغتشاشات داخلی آسیب جدی برای کشور ایجاد کند: جهاد، پرده از چهره نفوذی‌ها برداشت؛ و همدلی ملت و نهادهای امنیتی، سد محکمی شد در برابر فتنه‌های برنامه‌ریزی‌شده دشمن.
باید شبانه‌روز برای نگه‌داشت، تقویت و استفاده از این نعمات و فرصت‌های جنگ برنامه‌ریزی و اقدام کنیم.
