رحا مدیا | مرضیه باباخان، دکتری تاریخ و استاد حوزه
این روزها یادآور مسافرت‌های تبلیغی طلاب است. طلاب علوم دینی از ظرفیت ماه مبارک رمضان برای تبلیغ و ارائه احکام دینی به مردم استفاده می‌کنند. در ایام تبلیغی ماه مبارک رمضان؛ حوزه‌های علمیه خود را آماده بدرقه فرزندان خویش می‌کند.
حضور طلاب در مناطق مختلف شهری و روستایی کشور و پاسخ‌گوی نیازهای مردم بودن، خیری است که خداوند برای طلاب ارزانی کرده است. «اِعلَموا اَنَّ حَوائِجَ النّاسِ الی کم مِن نِعَمِ اللهِ عَلَیکُم، فَلا تَمَلُّوا النِّعَمَ فتحول اِلی غَیرِکُم» (مستدرک الوسائل، ج 12، ص 209)
این حضور اگر با خانواده باشد اثر تبلیغ هم دوچندان می‌شود، چون به‌واسطه حضور یک زن، کلاس‌های احکام و آموزش قرآن و مباحث بصیرتی ویژه خانم‌ها برگزار می‌شود و علاوه بر پاسخ‌گویی به سؤالات خاص بانوان و خانواده، اثر حضور و تبلیغ چند برابر می‌شود. ارتباط با بانوان اهمیت بسیار زیادی دارد چرا که آنان بیش از نیمی از جامعه را تشکیل می‌دهند و مهم‌تر اینکه بخش اعظمی از تربیت نسل بعدی جامعه نیز بر عهده آنان است.
حوزه‌های علمیه خواهران، با تربیت بانوان در ابعاد مختلف فرهنگی، تبلیغی و مهارتی امکان حضور بیشتر در میادین مختلف تبلیغی به آنان بخشیده است که ضمن همراهی با خانواده بتوانند تأثیرگذار در جامعه بانوانی مخاطبین خویش باشند. ارتباط سالم و کارساز با آنان بهترین شیوه برای ارائه محتواهای دینی و ورود به این مباحث می‌باشد.
بانوان طلبه به‌عنوان بازوی تبلیغی، باعث توفیقات بیشتری در تبلیغ می‌شوند چرا که علاوه بر آموزش‌های ویژه به بانوان، رفتار عملی و سلوک خانوادگی بر پایه آموزه‌های اعتقادی نیز در معرض دید مردم قرار می‌گیرد. بانوان مبلغ بر این باور هستند که با سایر بانوان مسلمان فرق دارند و عمل نسنجیده آنان ممکن است گاهی به آبروی روحانیت ضربه زند، لذا در زندگی خویش زیّ طلبگی و شأن روحانیت را در نظر می‌گیرند. چگونگی رفتار با همسر و فرزند، کیفیت رفتار با سایر مردم، نوع پوشش ظاهری، رفت و آمدها در محیط تبلیغ و… همواره زیر نظر مردم هستند و مردم با حساسیت کامل به آنان می‌نگرند.
قیام خانوادگی برای اقامه دین یعنی همراه بودن خانواده، بر کار تبلیغی تأثیر می‌گذارد و مردم نیز شاهد سبک زندگی خانواده روحانی می‌شوند و این به ارتباط مستمر و تأثیرگذار مردم و روحانیت کمک می‌کند.
و السلام علی «الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلَا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَکَفَیٰ بالله حَسِیبًا»
