یادداشت؛

مردمان بیدار و عالمان خواب‌آلود

جناب محمدعلی ایازی در یادداشتی به بهانه نقد سخنان اخیر آیت‌الله میر‌باقری مدعی عدم همراهی مردم با منویات رهبری و مسئولان در میدان مقاومت‌ شده‌اند؛ در پاسخ باید گفت؛ انقلاب اسلامی و رهبران آن در طول دوره حیات خود بارها به اثبات رسانده‌اند که جنگ‌افروز نبوده بر طبل جنگ نکوبیده‌اند؛ منتها آزادگی و غیرت خود را نیز نباخته‌اند.

رحا مدیا | طیبه زاهدی، مدرس تعلیم و تربیت

مردمان بیدار و عالمان در خواب

جناب محمدعلی ایازی در یادداشتی به بهانه نقد سخنان اخیر آیت‌الله میر‌باقری مدعی عدم همراهی مردم با منویات رهبری و مسئولان در میدان مقاومت‌ شده‌اند؛ و اینکه دغدغه بیشتر مردم نان و جان است تا جنگ؛ در پاسخ باید گفت؛ انقلاب اسلامی و رهبران آن در طول دوره حیات خود بارها به اثبات رسانده‌اند که جنگ‌افروز نبوده بر طبل جنگ نکوبیده‌اند؛ منتها آزادگی و غیرت خود را نیز نباخته‌اند و همواره در برابر هر تجاوز به هر قیمتی ایستادگی کرده‌اند اینکه برخی اصرار دارند انقلاب و رهبری آن را متهم به جنگ افروزی و استبداد در شرایط حساس کنونی کنند و مردم را به بهانه مسائل اقتصادی و غیر آن متزلزل کنند جای تأمل است اگر نگوییم بازی در زمین دشمن است.

در شرایطی که منطقه آبستن شرایط سرنوشت‌ساز و جهان شمول برای اسلام و مسلمین است، هنوز عده‌ای در داخل به فکر نان و جان خودند و صد افسوس که در میان آنان عده‌ای را مشاهده می‌کنیم که عمری در لباس دین دم از اسلام زده‌اند که؛ «العلم هو الحجاب الاکبر»

اینها همان طائفه‌اند که اگر در زمان امیرالمؤمنین(ع) هم بودند مخاطب این سوزنامه علی(ع) بودند که: «مُنِیتُ بِمَنْ لَا یُطِیعُ إِذَا أَمَرْتُ وَ لَا یُجِیبُ إِذَا دَعَوْتُ. لَا أَبَا لَکُمْ، مَا تَنْتَظِرُونَ بِنَصْرِکُمْ رَبَّکُمْ، أَمَا دِینٌ یَجْمَعُکُمْ وَ لَا حَمِیَّةَ تُحْمِشُکُمْ؟ أَقُومُ فِیکُمْ مُسْتَصْرِخاً وَ أُنَادِیکُمْ مُتَغَوِّثاً فَلَا تَسْمَعُونَ لِی قَوْلًا وَ لَا تُطِیعُونَ لِی أَمْراً حَتَّی [تَکْشِفَ] تَکَشَّفَ الْأُمُورُ عَنْ عَوَاقِبِ الْمَسَاءَةِ، فَمَا یُدْرَکُ بِکُمْ ثَارٌ وَ لَا یُبْلَغُ بِکُمْ مَرَامٌ. دَعَوْتُکُمْ إِلَی نَصْرِ إِخْوَانِکُمْ فَجَرْجَرْتُمْ جَرْجَرَةَ الْجَمَلِ الْأَسَرِّ وَ تَثَاقَلْتُمْ تَثَاقُلَ النِّضْوِ الْأَدْبَر» «هر چه شما را دعوت می کنم اجابت نمی کنید. گرفتار مردمی شده ام‌ که هرگاه فرمانشان دهم اطاعت نمی‌کنند و چون دعوتشان نمایم اجابت نمی‌نمایند. ای بی‌اصل‌ها! در یاری پروردگارتان منتظر چه هستید؟ آیا دین ندارید که شما را گردآورد؟ و یا غیرتی که شما را به خشم وا دارد؟ در میان شما به‌پا خاسته ام! هر چه فریاد می‌کشم و از شما یاری می‌طلبم سخن مرا نمی‌شنوید و از دستورم اطاعت نمی‌نمائید تا چهره واقعی کارهای بد آشکارا گردد نه با شما می‌توان انتقام خونی گرفت و نه با کمک شما به هدف می‌توان رسید، شما را به یاری برادرانتان دعوت کردم، همانند شتری که از درد بنالد آه و ناله سر دادید و یا همانند حیوانی که پشتش زخم باشد کُندی کردید.»

«فَیَا عَجَباً عَجَباً، وَ اللَّهِ یُمِیتُ الْقَلْبَ وَ یَجْلِبُ الْهَمَّ مِنَ اجْتِمَاعِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ عَلَی بَاطِلِهِمْ وَ تَفَرُّقِکُمْ عَنْ حَقِّکُمْ، فَقُبْحاً لَکُمْ وَ تَرَحاً حِینَ صِرْتُمْ غَرَضاً یُرْمَی یُغَارُ عَلَیْکُمْ وَ لَا تُغِیرُونَ وَ تُغْزَوْنَ وَ لَا تَغْزُونَ وَ یُعْصَی اللَّهُ وَ تَرْضَوْنَ؛ فَإِذَا أَمَرْتُکُمْ بِالسَّیْرِ إِلَیْهِمْ فِی ایام الْحَرِّ قُلْتُمْ هَذِهِ حَمَارَّةُ الْقَیْظِ أَمْهِلْنَا یُسَبَّخْ عَنَّا الْحَرُّ وَ إِذَا أَمَرْتُکُمْ بِالسَّیْرِ إِلَیْهِمْ فِی الشِّتَاءِ قُلْتُمْ هَذِهِ صَبَارَّةُ الْقُرِّ أَمْهِلْنَا یَنْسَلِخْ عَنَّا الْبَرْدُ؛ کُلُّ هَذَا فِرَاراً مِنَ الْحَرِّ وَ الْقُرِّ، فَإِذَا کُنْتُمْ مِنَ الْحَرِّ وَ الْقُرِّ تفرون فَأَنْتُمْ وَ اللَّهِ مِنَ السَّیْفِ أَفَرّ» «ای شگفتا، به خدا سوگند، که هم‌دست بودن این قوم با یکدیگر با آنکه بر باطل‌اند و جدایی شما از یکدیگر با آنکه بر حقید دل را می‌میراند و اندوه را بر آدمی چیره می‌سازد. وقتی می‌نگرم که شما را آماج تاخت و تاز خود قرار می‌دهند و از جای نمی‌جنبید، بر شما می‌تازند و شما برای پیکار دست فرا نمی‌کنید، می‌گویم، که ای قباحت و ذلت نصیبتان باد خدا را معصیت می‌کنند و شما بدان خشنودید. چون در گرمای تابستان به کارزارتان فراخوانم، می‌گویید که در این گرمای سخت چه جای نبرد است، مهلتمان ده تا گرما فروکش کند و، چون در سرمای زمستان به کارزارتان فراخوانم، می‌گویید که در این سوز سرما، چه جای نبرد است مهلتمان ده تا سوز سرما بشکند. این همه که از سرما و گرما می‌گریزید، به خدا قسم از شمشیر گریزانترید.»

جناب ایازی خطابم به شماست و همنوعانتان؛ این مردم خیلی وقت است به امامشان اقتدا کرده‌اند و نمازشان رو به سلام است اما شما هنوز سرگردان پیدا کردن قبله‌اید نمازتان قضا نشود بزرگان! مردم ایران دل در گرو ولایت و جبهه مقاومت دارند و به آن معتقدند اگر چه برخی خواص در این میان هنوز به فکر جان و مال خود هستند. مردم غیور ایران سال هاست پای انقلاب و آرمان‌های انقلاب مانده‌اند و از بذل مال و جان ابایی نداشته‌اند.

این انقلاب با پشتیبانی مرودم پیروز شد و با پشتیبانی آنها پابرجاست و به توفیق الهی با پشتیبانی مردم به تمام اهداف و آرمان‌های خود نائل خواهد آمد. سختی‌های زندگی زمانه ما از سختی‌های زمان هشت سال دفاع مقدس بیشتر نیست. شریان‌های اقتصادی زمانی نابود می‌شود که دشمن خون‌خوار در ما تعلل و سستی ببیند و طمع در نابودی‌مان کند مقاومت و ایستادگی شیوه آزادگان و خردمندان است.

بدانید که در برابر مستکبر هر چه خوش رقصی کنید بر شما ترحم نخواهند کرد چرا که به‌دنبال منافع خود است چنانچه در این سال‌ها دیدید که هنر دیپلماسی شما نیز نتوانست بار تحریم‌ها را از دوش ملت بردارد و چه‌بسا آن را سنگین‌تر هم کرد. مردم این مرز و بودم با هر مذهب و سلیقه‌ای دل در گرو مقتدای خود دارند و برای اطاعت از فرامین ایشان تردیدی به‌دل راه نمی‌دهند و همواره آن را به اثبات رسانده‌اند،؛ چرا که او را رهبری خردمند و فرزانه، مدیر و مدبر و خیرخواه می‌دانند رهبری که دیگران حسرت داشتنش را می‌خورند و از سوی دوست و دشمن تکریم و تمجید می‌شود اما باز هم عده‌ای در داخل به‌دنبال بیعت و رفراندوم بر سر بر حق بودنش هستند و کفران بر نعمتش.

«هُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلَائِفَ فِی الْأَرْضِ فَمَنْ کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ وَ لَا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا وَ لَا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارا»

guest
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها