رحا مدیا | مجتبی صداقت
در این روزهای دفاع، پزشکان نقش بی‌بدیلی در زمینه درمان مجروحان دارند. اما در کنار تلاش برای بهبود جسمی، توجه به روح و روان افراد مجروح و خانواده‌های ایشان نیز ضروری است. در دوران جنگ، امکان دچار شدن کسانی که در معرض حملات هستند به آسیب‌های روانی، جدی است؛ حتی افرادی که پیگیر اخبار جنگند و لو اینکه در معرض تهاجم نیستند می‌توانند دچار اختلالات روانی شوند. ممکن است آسیب‌هایی مانند استرس و اضطراب شدید و افسردگی مزمن به زندگی روزمره آنان آسیب وارد کند و جریان زندگی عادی آنان را مختل کند. در این زمینه، مشاوران مانند پزشکان، وظایف مهمی بر عهده دارند. به‌طور قطع افرادی که نیاز به مشاوره دارند بسیار بیشتر از افرادی می‌باشد که جسمشان نیاز به درمان دارد. کودکان و زنان در این رابطه، بسیار آسیب‌پذیرترند.
در کنار مشاوران، روحانیت نیز می‌تواند در این زمینه به خدمت‌رسانی بپردازند. حضور طلاب در دوران کرونا به‌عنوان مشاوران مذهبی در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها، ثمرات زیادی داشت و اینک نیز استفاده از طلابی که در رشته مشاوره تحصیل کرده‌اند نتایج بی‌شماری در پی دارد. آموزش کوتاه مدت فوریت‌های مشاوره‌ای نیز برای طلبه‌هایی که می‌توانند وارد این عرصه شوند بسیار مفید است.
این مشاوره‌ها می‌تواند در مراکز درمانی، محلات و فضاهای عمومی انجام شود. ارائه راه‌کارهای پیشگیری و حفظ سلامت روان، اقدامات اولیه در زمینه مسائل روحی و روانی، و در صورت نیاز ارجاع آنان به متخصصان می‌تواند از جمله وظایف آنان باشد.
در این زمینه باید ستادی مشترک بین حوزه علمیه و مراکزی که عهده‌دار مسائل مربوط به روان جامعه‌اند مانند وزارت بهداشت، سازمان بهزیستی و سازمان روانشناسی و مشاوره، تشکیل شود.
طلابی که در زمینه روانشناسی و مشاوره دارای تخصصند همانند ایام کرونا باید در رسانه ملی به‌کار گرفته شوند.
این فعالیت‌ها، تاب‌آوری جامعه را نسبت به این جنگ تحمیلی و مشکلات ناشی از آن بالا می‌برد و کمکی است به اینکه جریان عادی زندگی مردم ادامه پیدا کند. اگر در این زمینه کوتاهی شود با افرادی مواجه خواهیم بود که دچار مشکلاتی روانی در زمینه زندگی روزمره هستند.
