رحا مدیا | زهرا وافی
در روزشمار مکتب تشیع دو مناسبت به‌طور ویژه خودنمایی می‌کند. یکی با رنگ و بوی جشن و شادمانی و دیگری با حال و هوای عزا و مصیبت؛ اما هر دو حماسی و انگیزشی، هدایت کننده، پیش برنده و بی‌نهایت راهبردی.
غدیر، تکمیل دین است و محرم پاسدار دین. اسلام بدون غدیر و محرم، هیچ است و پوچ. و این هر دو در کنار هم، ۱۵ قرن است که اسلام را از فراز و نشیب‌های گوناگون عبور داده و به دست ما رساندند.
ایران و ایرانی پرچمدار تشیع در عالم است. در ایام عید غدیر، غیرت و قوت حیدری و عشق به ولایت در روح و جانش شدت می‌یابد و در محرم، عشق و اشک و حماسه، شور و شعور را در مجالس حسینی به نمایش می‌گذارد و امسال ما بی‌نظیرترین غدیر را پشت سر گذاشته و پرشورترین محرم را آغاز نمودیم.
بدون تردید شروع جنگ در ایام غدیر و درخواست آتش بس در شروع محرم یکی از حماقت‌های بارز دشمن به شمار می‌رود. فرزندان امیرالمؤمنين به عشق مولا، مصیبت‌ها و آسیب‌های حملات ددمنشانه‌ی صهيونيسم را به جان و دل پذیرفتند.
در طول ۱۲ روز غیرت و شجاعت علوی را به نمایش گذاشتند. وحدت، مواسات و همدردی مؤمنانه‌ی آحاد مردم، باور نکردنی بود. نزدیک 1000 شهید تقدیم کردند، از هر قشر و صنف و جنسی… اما یک صدا و مقاوم‌تر از قبل در برابر دشمن رجز خواندند و خوابی که برای ما دیده بودند را برهم زدند.
از قضا مکر دشمن، زمین‌گیر شد و قدرت خداوند غالب گشت و آن‌گاه که دشمن از موضع ضعف، التماسِ توقفِ جنگ کرد، مقتدرانه و دست بر ماشه، پذیرفتند. باز هم دشمن غفلت کرد که ما ملت امام حسینیم.
ما این روزها و شب‌ها، پای منبرها و زیر پرچم‌های حسینی درس استقامت و شجاعت و جوانمردی فرا می‌گیریم. آری! دشمن اشتباه کرد که شب عید غدیر حمله را شروع کرد و بیشتر اشتباه کرد که در آستانه محرم، دست از جنگ کشید.
به قول امام راحل: «محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است» و این ملت تا محرم و صفر را دارد پیروز است.
