به گزارش رحا مدیا، محمدرضا سعادتی در واکنش به خبر صدور منشوری از سوی رهبر معظم انقلاب خطاب به حوزه علمیه در یادداشتی نوشت: خبر خرسند کننده از مدیر محترم حوزه های علمیه آیت الله اعرافی دریافت شد که رهبر معظم انقلاب به مناسبت همایش یکصد سالگی حوزه علمیه، پیام صادر کردند.
چند نکته قبل از دریافت پیام:
۱. لازم است مجموعه حوزه علمیه از این پیام استقبال بی‌نظیر داشته باشند. چه بخواهیم چه نخواهیم آینده حوزه علمیه با پیوند خوردن به این پیام معنا خواهد شد. مجموع حوزه (بزرگان، اساتید، فضلا، طلاب و …) روی این پیام نهایت دقت و تأمل را داشته باشند، خود را مدیون آن بدانند، شانه خود را زیر بار این پیام ببرند تا به نحو کامل محقق شود. مخصوصاً بزرگان و اساتید حوزه (که به برکت نهاد حوزه و تربیت دینی آن، در برابر آن ها خاضع هستیم) در گفتمان و نهادینه کردن آن در ذهن و قلب طلاب، از هیچ کوششی دریغ نکنند.
۲. پیش فرض‌ها و اندوخته‌های خود را تحمیل به پیام نکنیم. با ذهن و قلبی صاف و خالص به استقبال پیام برویم. با خود و خدای خودمان عهد ببندیم اگر مسیر حوزوی و طلبگی مان تا قبل از این پیام مطابق خواسته‌های ولیّ زمان نبوده است از بعد از صدور این پیام، هر کجای مسیر هستیم با هر دارایی و اندوخته و تعلقی که به مسیر گذشته خود داریم، خود را منطبق با پیام کنیم و کل وجودمان را در وقف تحقق این پیام کنیم. در این نکته فرقی بین بزرگان با عظمت حوزه و اساتید عزیز و طلاب محترم نیست. همه سعی کنند نیازی که ولیّ جامعه و پدر حوزه علمیه روبروی‌مان تصویر می کنند را برطرف کنند و زیر این عَلَم سینه بزنند ولو اینکه شاید باید عُلقه‌های خود و مسیرشان خداحافظی کنند. کار سختی است و جهاد اکبر عظیمی می‌خواهد.
۳. نگذاریم بلایی که بر سر بیانیه گام دوم افتاد، بر سر این پیام هم بیفتد. بیانیه گام دومی که رهبری فرمودند خیلی برای آن وقت گذاشتم و زحمت کشیدم، به نظر شما در جایگاه اصلی خود معرفی و تبیین و اجرا شد؟!
باید گفت: پیام منشور روحانیت رهبری باید حافظه مشترک همه حوزه شود. اگر این پیام، حافظه مشترک شود همگان ذیل آن زیست می کنند، تولید اندیشه می‌کنند، طلبگی می کنند، بحث و گفت‌وگو می‌کنند مانند بسیاری از کتب حوزوی که امروز حافظه مشترک حوزه است و همه بزرگان، اساتید و طلاب ذیل آن حافظه مشترک زیست می‌کنند. این مهم را تنزل به اجرای چند همایش بی روح و بدون هدف حوزوی نکنیم و بعد هم پرونده‌اش را برای همیشه ببندیم. ذهن و دل تک‌تک افراد حوزه باید درگیر این پیام بسیار مهم شود.
۴. مجموعه مدیران و دست اندرکاران عزیز حوزه، راهبردهای مدیریتی و اجرایی را از این پیام اخذ کنند و با حُریّت تمام به اجرای آن فکر کنند. امروز زمان آن است که هر کس از خود بپرسد چندین جلد قطور بیانات رهبری درباره مسیری که برای حوزه تصویر کردند تا چه اندازه محقق شده است؟ البته این مسئله نباید نادیده گرفته شود که حوزه علمیه در دهه گذشته از پیشرفت زیادی برخوردار بوده است و تحول‌های بنیادین در ساختار کلی حوزه به وجود آمده است که در آینده به تماشای آن خواهیم نشست لکن هنوز در دامنه آن قله‌ای هستیم که رهبری تصویر کردند و در پیام منشور روحانیت تصویر خواهند کرد.
۵. طلاب حوزه که قاعدتاً محور اصلی و مخاطب اصلی پیام هستند، فقط به دنبال یک بار خواندن آن و فوروارد و خدای ناکرده به جان هم افتادن‌ها نباشند. رهبری درباره منشور روحانیت امام خمینی(ره) فرمودند: «توصیه می‌کنم این پیام را مثل یک درس، مثل یک کتاب، مثل یک لوح آسمانی که همواره انسان باید بخواند و مکرر بخواند، بخوانید. خود من واقعاً مکرراً خوانده‌ام. مخصوصاً بعضی از بخش های این پیام را هرچه انسان می خواند احساس می‌کند، روی کلمه کلمه آن باید تأمل کند و التذاذ ببرد. این پیام را این‌گونه مردم و روحانیون عزیز ما باید تأمل کنند. واقعاً اینها فیوضات معنوی پروردگار است که برقلب امام‌مان نازل شده است». همین گونه نسبت به منشور روحانیت رهبری عمل کنیم. عاقبت بخیری تمام حوزه اتصال عمیق آن، علماً و عملاً، به این پیام است. فهم اندیشه و اقدام رهبری و محقق کردن مسیری که برای آینده حوزه تصویر می‌کنند، از نمونه‌های عالی و والای نصرت دادن به ولیّ جامعه است و این مهم با اتصال عمیق و همه جانبه به این پیام حاصل خواهد شد.
۶. این پیام را باید نقطه عطف گذشته حوزه با آینده‌ای که دارد بدانیم. واقعاً در خلوت‌های‌مان از خدا بخواهیم ذهن و قلب ما آماده پذیرش همه جانبه پیام منشور روحانیت باشد و از خدای متعال عاجزانه بخواهیم ظرفیت و استعداد ما را برای پذیرش و اجرای این پیام گسترده کند و نقص‌های‌مان را برطرف نماید.
