آیت‌الله سید جعفر شبیری زنجانی از علمای تهران، در گفت‌وگو با رسانه رحا مدیا درباره جایگاه درس اخلاق در حوزه و اهمیت آن گفت: کسب علم و دانش باید توأم با اخلاق باشد و نه‌تنها دانش بدون اخلاق، برای بشر مفید نیست، بلکه مضر است.
این استاد حوزه افزود: اخلاق، ناجی انسان در تمامی مراحل زندگی است؛ امام‌خمینی(ره) شخصیتی بودند که همواره به رعایت اخلاق تأکید داشتند.
شبیری زنجانی بیان کرد: گاهی انسان از جهت علمی که بالا می‌رود، گرفتار کبر و غرور میشود و خود را بالاتر از دیگران می‌داند که این خود گرفتار شدن در دام ابلیس است.
وی عنوان کرد: ابلیس، بیش از همه به درگاه الهی عبادت کرد؛ اما گرفتار غرور و گمراه شد؛ پس باید مراقب باشیم، در مسیر علم و دانش، گرفتار غرور نشویم.
شبیری زنجانی تصریح‌کرد: طلاب در دروس خود باید به درس اخلاق توجه ویژه‌ای داشته‌باشند که اگر درس اخلاق نباشد، خطر است و ساحت علم و دانش را تهدید می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: علم و دانش بدون اخلاق، باعث سقوط انسان میشود و زمینه گرفتاری و بیچارگی بشر را فراهم می‌آورد و چنین دانشی که آمیخته با اخلاق نباشد، برای بشر مفید نیست.
درس اخلاق توجه ویژه‌ای لازم دارد
استاد حوزه علمیه گفت: درس اخلاق باعث میشود انسان متوجه شود در درگاه و پیشگاه خدای متعال چقدر ناچیز است و به غرور مبتلا نشود؛ بدون اخلاق، خطرات زیادی بشر را در معرض تهدید قرار می‌دهد.
وی افزود: بی‌اخلاقی موجب میشود انسان هر چه مدارج علمی و دنیوی را بیشتر بپیماید، با خطر سقوط بیشتری مواجه شود.
شُبیری زنجانی عنوان کرد: مسئولان آموزش در حوزه‌های علمیه توجه ویژه‌ای به دروس اخلاق داشته‌باشند و این سازوکار را ادامه دهند و اگر کسی به‌عنوان معلم اخلاق انتخاب شد خود را برتر از دیگران نبیند.
وی بیان کرد: همه ما نسبت به خواهران و برادران دینی خود وظیفه داریم تا یکدیگر را به خیر و نیکی توصیه کنیم و در قبال یکدیگر تکلیف داریم و باید به یکدیگر تذکر دهیم، اما این به‌معنای برتری نسبت به همدیگر نیست.
استاد اخلاق حوزه تصریح‌کرد: درمورد تذکر دادن به اخلاق، کوچک و بزرگ نداریم؛ چه‌بسا فرد جوانی بتواند تذکری به بزرگی بدهد و باعث هدایت به‌خیر شود. مهم این است که در طول عمر توجه زیادی به رسالت انسانی و دینی و اخلاقی داشته‌باشیم.
وی خاطرنشان کرد: حتی در طبیعت نیز برای انسان عبرت وجود دارد و همه موجودات مسیری را برای رسیدن به سرمنزل مقصود می‌پیمایند و باری را به مقصد می‌رسانند. ما نیز باید ببینیم آیا توانسته‌ایم خود را به سرمنزل مقصود برسانیم یا موفق نبوده‌ایم.
