به گزارش رحا مدیا، پیامبر رحمت(ص)، که تمام عمر شریفش را در راه هدایت انسان‌ها صرف کرد، در واپسین روزهای حیات خویش نگرانی‌هایی ژرف نسبت به آینده امت اسلامی بیان داشت. این نگرانی‌ها نه از جنس بیم‌های معمولی، بلکه ریشه در بصیرتی الهی داشت که سراسر تاریخ را پیش روی آن حضرت می‌گشود.
استاد احمدحسین شریفی در تحلیلی بر این موضوع تصریح می‌کند: پیامبر اکرم(ص) در نگاه ژرف خود، نه از ایمان مؤمنان بیمناک بود و نه از قدرت مشرکان هراسان؛ زیرا مؤمنان را ایمانشان پاس می‌داشت و مشرکان را شرکشان به قعر نابودی می‌کشاند. آنچه دل پیامبر(ص) را می‌آزرد، دو آفت سهمگین بود: نفاق پنهان در چهره‌های خوش‌زبان و بی‌تدبیری حاکمان امت.
امیرمؤمنان علی(ع) در نامه‌ای به محمدبن‌ابی‌بکر، کلام رسول خدا(ص) را بازگو کرده است:
«إِنِّي لَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِي مُؤْمِناً وَ لَا مُشْرِكاً … وَلَكِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ كُلَّ مُنَافِقِ الْجَنَانِ، عَالِمِ اللِّسَانِ، يَقُولُ مَا تَعْرِفُونَ وَ يَفْعَلُ مَا تُنْكِرُونَ.»
این هشدار، تصویری است روشن از منافقانی که در طول تاریخ اسلام با زبان نرم، سخن حق بر زبان رانده‌اند، اما در عمل، تیغی بر پیکر امت فرو برده‌اند.
پیامبر اکرم(ص) در حدیثی دیگر نگرانی دوم خود را چنین آشکار ساخت: «مَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِي الْفَقْرَ، وَلَكِنْ أَخَافُ عَلَيْهِمْ سُوءَ التَّدْبِيرِ.»
اینجا پیامبر(ص) نشان داد که فقر مادی هرگز به تنهایی خطری بنیادین نیست؛ آنچه امت را از درون فرو می‌پاشد، بی‌تدبیری و بدتدبیری رهبران و مدیران جامعه است.
حال اگر این دو آفت ـ نفاق و بی‌تدبیری ـ در یک زمان و مکان به هم گره بخورند، آتشی مهیب بر پیکر امت اسلامی خواهد افتاد؛ آتشی که دودش، وحدت و کرامت مسلمانان را می‌سوزاند و خاکسترش، تفرقه و ضعف را به جای می‌گذارد.
امروز، در جهانی پر از فتنه‌ها و آشوب‌های سیاسی و رسانه‌ای، امت اسلام بیش از همیشه نیازمند بازگشت به این هشدارهای پیامبر اکرم(ص) است. در روزگاری که منافقان با چهره‌های بزک‌کرده و واژه‌های فریبنده، میدان سیاست و فرهنگ را اشغال کرده‌اند و بی‌تدبیری‌ها سرمایه‌های امت را بر باد می‌دهد، چه راهی جز دعا و بازگشت به حقیقت نبوی باقی می‌ماند؟
از این روست که شریفی در پایان یادداشت خود می‌نویسد: امت اسلام باید پیوسته دست دعا به سوی رسول رحمت بلند کند و از او بخواهد که در پیشگاه خدای متعال شفاعت کند تا امت از شرّ منافقان و بی‌تدبیران ـ در هر لباس و مقامی ـ رهایی یابد.
