رحا مدیا | معصومه حسنعلی‌زاده
سروش محلاتی، وظیفه عدالت‌خواهی را در دایره نخبگان و اساس تضییع حقوق مردم را در حکومت منحصر می‌داند.
مکلف‌کردن جامعه نخبگانی به کنش‌‌های اجتماعی در جهت بازپس‌گیری حقوق ضایع شده مردم، امری مطلوب است اما بدون ایفای نقش توسط توده مردم، به کاهش مسئولیت‌پذیری و عاقبت‌اندیشی جامعه می‌انجامد که این نکته در سخنان جناب سروش محلاتی، مغفول مانده است. همچنین باید توجه داشت که عوامل بروز ظلم در جامعه، منحصرا از جانب حکومت و کوتاهی نخبگان نبوده و توجه به عوامل دیگر که در ادامه خواهد آمد، به ریشه‌یابی صحیح منتج خواهد‌شد:
۱. بی‌توجهی به احقاق حق مظلوم، نتیجه استخفاف امام و ولی جامعه توسط نخبگان است. نخبه ولایی، همواره در پی عدالت‌خواهی‌ست.
۲. از عوامل بروز ظلم در جامعه، بی‌توجهی در امر به‌معروف و نهی از‌منکرهای سه‌گانه بوده که علیرغم توصيه‌ها و رهنمود‌های رهبری، مغفول مانده‌است:
امر به‌معروف و نهی از منکرِ مردم نسبت به خودشان (در ظلم‌‌های کوچک پایین دستی اعم از کلاهبرداری، خوردن مال يتيم و…)، مردم نسبت به حکومت (همان روحیه مطالبه‌گری جهت اصلاح امور) و حکومت نسبت به مردم و نخبگان (دعوت و بکارگیری مردم جهت پیشبرد اهداف عالی کشور)
۳. عامل دیگر پیدایش ظلم در جامعه، بی‌توجهی مردم نسبت به شاخص‌های انتخاب اصلح است که موجب روی‌کارآمدن مسئولان بی‌کفایت و در نتیجه تضییع حقوق مردم خواهد شد که اگر این عدم آگاهی نبود، منتخبان شایسته ملت، با برنامه‌ریزی درست و دقیق و مقابله همه‌جانبه در برابر مفسدان، عدالت‌پیشگی را از جانب حکومت تامّ و تمام می‌ساختند.
پس عدالت‌خواهی و مبارزه با فساد از مسیر ایفای نقش مردم در جامعه، ولایت‌مداری مردم و نخبگان، برپایی امر به‌معروف و نهی از‌منکر و نیز ایجاد بصیرت ویژه در انتخاب اصلح محقق خواهد شد.
