اگر فطرت الهی انسان را سرشته به خصلت‌های پسندیده بدانیم، که می‌دانیم؛ حیا از آغاز آفرینش همزاد آدمی است و انسان ذاتاً باحیاست و در تعاملات اجتماعی خود به شرم و عفت بسیار

در طول چهارده قرنِ گذشته، همواره گونه‌شناسی‌ هایِ مختلفی از “اسلام‌شناسی” وجود داشته که با نگاه‌های مختلف، باعث ظهور و بروز کنش‌های سیاسی – اجتماعیِ گوناگونی شده است؛ که در این نوشتار، به

“مسلمان” در کلام امیرالمؤمنین علی (ع) کسی است که در مقابل حق تسلیم باشد. ایشان می فرمایند؛ “الاسلام هو التّسلیم‏”
اسلام یعنی تسلیمِ حقیقت بودن.

نزدیک به دو دهه می‌باشد که اصطلاح “اسلام رحمانی” به طور جدی در ادبیات فکریِ ایران مطرح شده و در همین راستا، مضامین و مصادیقی را نیز به خود اختصاص داده است. این

از نظر اسلام زن باید به مثابه یک عنصر انسانی تمام مراحل کمال انسانی را بپیماید همانطور که میدانید کمال انسانی حد ندارد و در هیچ جا متوقف نمی شود….»