انتخابات یک کلان حرکت اجتماعی است و تحلیل روانشناسانه حرکتهای جمعی مردم ایران در سالهای اخیر، بیانگر پررنگ شدن پیشران حماسه و امید در پدیده‌های اجتماعی ایران است. این پیشران قدرتمند،چون کیمیایی نایاب
این یادداشت در واقع جوابیه‌ای کوتاه بر نامه سرگشاده حسن روحانی است. بعد از رد صلاحیت حجت‌الاسلام حسن روحانی برای شرکت در انتخابات ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری توسط شورای نگهبان، او
در گفتگوی اختصاصی با رحا مدیا؛ دکتر امیر سیاهپوش: مردم ایران بِذاته علم‌دوست و خواهان سخن اهل علم هستند، آن را می‌پسندند و می‌پذیرند/ اگر بخواهیم دلیل بیاوریم که چرا این دوره،
در گفتگوی اختصاصی با رحا مدیا؛ حجت‌الاسلام دکتر رضا محمدی: مردم هم در ابتدا و هم در بقای حکومت تکلیف دارند/ انتخابات نه تنها از نظر شرعی، بلکه از نظر ملی نیز یک
این یادداشت در پاسخ به ادعای آقای سروش محلاتی پیرامون عدم وجوب شرعی شرکت در انتخابات نگاشته شده، لذا در مرحله اول تلاش دارم دوگانگی در عملکرد این جریان را عیان سازم و
روحانیت باید متناسب با کارکردهای خودش در فرآیند انتخابات حضور پیدا کند. اول اینکه از حیث علمی مبانی انتخابات را تضمین نماید، زیرا هر نظام سیاسی باید مبتنی بر هنجارهای خود، قوانینش را
عرصۀ نبرد حق و باطل در گستره زمان جریان دارد؛ نبردی که از دوردست‌های زمان تا زمانۀ کنونی استمرار دارد و عجین شدنش با چاشنی رسانه، تأثیرات ملموسی بر اذهان و افکار عمومی
یکی از مشهورترین، مقبول‌ترین و محکم‌ترین قواعد فقهی در فقه اسلامی و شیعی، قاعده «وجوب حفظ نظام» و «حرمت اختلال در نظام» است. در اینکه منظور از «نظام» چیست، تفاسیر مختلفی ارائه شده
حجت‌الاسلام و المسلمین مسعود عالی در گفتگوی اختصاصی با “رحا مدیا” : اگر قرار باشد در مسئلۀ انتخابات به موفقیتی برسیم، باید این هنر را داشته باشیم که مشارکت حداکثری را تحقق ببخشیم.