انا الله و انا الیه راجعون. با دریغ و تأثر عمیق، خبر ارتحال آن فقیه بزرگوار، عابد پارسا، مرجع عالی‌قدر شیعه، حضرت آیت‌الله العظمی حاج شیخ محمدعلی اراکی (ره) را دریافت کردم.
انا الله و انا الیه راجعون. با دریغ و تأثر عمیق، خبر ارتحال آن فقیه بزرگوار، عابد پارسا، مرجع عالی‌قدر شیعه، حضرت آیت‌الله العظمی حاج شیخ محمدعلی اراکی (ره) را دریافت کردم.این مردِ زاهد و مجتهد، چنان که در پیام تسلیت آمده است، «عالم ربّانی» و «ذخیره‌ی گرانبهای الهی» بود که عمری پُر برکت را در طهارت، معنویت و تقوا گذراند. در این پیام، رهبر انقلاب به نقش علمی و اخلاقی آیت‌الله اراکی تأکید کرده‌اند؛ ایشان را یادگاری از «سَلَف صالح» و اسوه‌ی علم و عمل دانسته‌اند شخصیتی که نه فقط در حوزه فقه و اجتهاد برجسته بود، بلکه با زندگانی ساده و معنوی‌اش، نمونه‌ی نزدیکی به مکارم اخلاقی الهی ارائه داد.
از منظر رهبری، فقدان چنین عالمی برای تشیّع خسارتی جدّی است؛ زیرا حضور آیت‌الله اراکی، هم نمادی از پیوستگی سنت علمی مراجع قدیم بود و هم نقطه اتکایی برای نسل بعدی روحانیون. رهبری در پیام‌شان آورده‌اند که عمر مرحوم، «طویل و پربرکت» بود، و در عین حال «بی‌کمترین خدشه و شائبه» — اشاره‌ای روشن به پاکدامنی، زهد و تقوای ایشان. از دیگر جملات مهم، رهبر انقلاب به قداست و معنویت آیت‌الله اراکی اشاره می‌کنند، و او را به‌عنوان «ذخیره‌ی گرانبهای الهی در روزگار ما» معرفی می‌نمایند؛ عبارتی که هم جایگاه علمی و هم اهمیت اخلاقی وی را در نظر مخاطب به‌خوبی مجسم می‌کند. علاوه بر این، پیام تسلیت رهبری بر اهمیت تداوم میراث علمی و روحانی مراجع تأکید دارد: وقتی عالمی چون اراکی از دنیا می‌رود، نه‌فقط فقدان فردی احساس می‌شود، بلکه خلأی عمیق در نظام فکری و معنوی حوزه علمیه پدید می‌آید. رهبری با بیان «ثلمه‌ی فقدان» ایشان برای عالم تشیّع، بر این نکته تأکید می‌ورزند که جایگاه او در میان فقها و مراجع، قابل جایگزینی ساده نیست.
از زاویه استدلالی، این پیام تسلیت به مثابه بازتاب یک دیدگاه نظام‌مند از رهبر انقلاب است:
اولاً، تأکید بر فضائل علمی و اخلاقی آیت‌الله اراکی نشان‌دهنده آن است که نظام جمهوری اسلامی به مرجعیت فقهی صرف به چشم ابزاری نمی‌نگرد، بلکه به معنویت و زهد درس‌آموخته را یک ارزش بنیادین می‌داند؛
ثانیاً، با بیان «ذخیره‌ی الهی» برای دوره ما، رهبری نشان می‌دهد که مرجعیت عالی نه فقط امری تاریخی است، بلکه در هر دوره‌ای نقش محوری در هدایت فکری جامعه دارد؛ ثالثاً، با اشاره به «ثلمه‌ی فقدان»، این پیام هشداری لطیف است به حوزه علمیه که مراقبت از میراث فقاهتی و اخلاقی بزرگان ضروری است تا خلأ ناشی از رحلت آنان تضعیف نشود. در نهایت، این جملات پرمغز و عمیق از سوی رهبری، نه فقط تسلّی بر بازماندگان، بلکه تأییدی بر جایگاه مرجعیّت اصیل، معنویت راستین و پیوستگی نسل‌های علمی حوزه است. رحمت و مغفرت الهی بر روح پاک آیت‌الله اراکی باد، و خداوند برای بازماندگان صبر و اجر عنایت فرماید.
