دکتر رضا لک‌زایی در گفت‌وگوی اختصاصی با رحا مدیا:

وادادگی در برابر «دشمنی ناتمام» خارج از منطق قرآن است

عضو هیأت علمی پژوهشگاه امام‌صادق(ع) گفت: «جان فوران» در کتاب «مقاومت شکننده» می‌گوید که ایرانی‌ها وقتی در برابر دشمن قرار می‌گیرند، متحد می‌شوند. مثلاً، در زمان «میرزای شیرازی» فتوای «تحریم شرب توتون و تنباکو» باعث شد مردم با هم متحد شوند و دشمن را شکست دهند.

به گزارش رحا مدیا، بعد از آنکه شهید هنیه در تهران ترور شد، چشم میلیون‌ها نفر در ایران و خارج از آن، منتظر خون‌خواهی وعده داده شده‌ بودند. خون‌خواهی که اگر همچون وعده‌ی صادق قاطعانه و به‌موقع، انجام می‌شد، شاید امروز شاهد گستاخی‌های رژیم صهیونیستی و ترور شهید سید حسن نصرالله(ره) نبودیم.

رسانه‌ی رحا، بر آن شد تا به تحلیل و آسیب‌شناسی جریان سازش در داخل و چگونگی مواجهه با جنگ روانی رژیم صهیونیستی بعد از ترور دبیر کل حزب الله لبنان، مصاحبه‌ای با حجت الاسلام‌والمسلیمن دکتر رضا لک‌زایی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه امام‌صادق(ع) ترتیب دهد.

دکتر لک‌زایی در بخش اول سخنان خود با اشاره به بخشی از سوره‌ی آل‌عمران گفتند: به نظرم آمد که بعد از اتفاقاتی که در این چند روز اخیر افتاد حول محور آیات 118 تا 120 سوره‌ی آل‌عمران، مطالبی را توضیح دهم. خداوند در این آیات می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِکُمْ لا یَأْلُونَکُمْ خبالا ودوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (118) ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا یُحِبُّونَکُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْکِتابِ کُلِّهِ وَ إِذا لَقُوکُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (119) إِنْ تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِها وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ بِما یَعْمَلُونَ مُحیطٌ (120)

این پژوهشگر حوزوی در تبیین آیات یادشده ادامه داد: تمام اهل ایمان مخاطب این آیه هستند. «لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِکُمْ» اولین کاری که می‌کنید این است که رابطه‌ی صمیمی با دشمن برقرار نکنید. بطانه یعنی لباس زیرین، که این استعاره از رابطه‌ی صمیمانه با دشمن است و آیه می‌خواهد بگوید با آنها صمیمی نشوید. نکته‌ی بعدی این است که می‌فرماید «لا یَأْلُونَکُمْ خَبالاً» یعنی این دشمنان اگر بتوانند به شما ضربه بزنند، اصلاً کوتاهی نمی‌کنند و بدون درنگ ضربه را می‌زنند. این در مقام عمل است، سپس می‌فرماید «ودوا ما عَنِتُّمْ» در دلشان هم دوست دارند که شما به‌سختی بیافتید. در ادامه می‌خواهد دشمن را بشناساند؛ «قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ» این دشمنان حرف که می‌زنند، دشمنی‌شان از سخنانشان پیدا می‌شود.

وی گفت: حال حرف‌هایشان را شنیدی که در سازمان ملل آمد و گفت، ما به همه‌ی ایران دسترسی داریم؟ تهدیدشان را دیدی؟ اینجاست که آیه می‌فرماید «وَ ما تُخْفی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ» یعنی تازه این دشمنی درونیشان بیشتر است. بالاخره عمداً یا سهواً می‌گویند دشمن شما هستند ولی برنامه‌هایی که پشت‌سر شما می‌چینند، شدیدترین دشمنی با شماست!

دکتر لکزایی اظهار داشت: در ادامه آیه آمده است که «قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ» یعنی من روشن‌ترین بیان را نسبت به دشمن شما گفتم، اما یک شرط دارد و آن این است «ان کنتم تعقلون» مفادی که در این آیه آمده است را بررسی کنید.

وی با اشاره به برنامه‌های دشمنان ادامه‌داد: خب ما از برنامه‌هایی گفتیم که دشمنان در پشت صحنه علیه مسلمانان چیده‌اند. آمریکایی‌ها بعد از فروپاشی شوروی یک استراتژی 25 ساله نوشتند. آنها گفتند که الان آغاز قرن 21 است و باید تفوّق آمریکا بر جهان حفظ بشود، برای همین باید یک استراتژی 25 ساله نوشت. از جمله مسائلی که در این استراتژی می‌نویسند آن است که باید جلوی ایران را گرفت. چرا؟ چون ایران در سال 1982 از حزب الله حمایت کرد و باعث تحقیر ما شد و رژیم صهیونیستی از بیروت عقب‌نشینی کرد.

حجت الاسلام والمسلمین لک‌زایی افزود: در آیه 119 می‌خوانیم که «ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا یُحِبُّونَکُمْ» شما آدم‌های خوش‌بینی هستید. دنبال صلح هستید و نسبت به دشمنانتان محبت می‌ورزید! ولی آنها شما را دوست ندارند. اینکه می‌گویید، ما اسلحه زمین می‌گذاریم و شما هم بگذارید، این همان چیزی است که آیه شریفه می‌فرماید. در ادامه می‌فرماید: «وَ تُؤْمِنُونَ بِالْکِتابِ کُلِّهِ» شما کتاب مقدس آنها را قبول دارید. انجیل نسخ نشده‌ی آنها را قبول دارید. پیامبرانشان را قبول دارید؛ ولی آنها (دشمنان) نقش بازی می‌کنند: «وَ إِذا لَقُوکُمْ قالُوا آمَنَّا» حرف از صلح می‌زنند و می‌گویند باید در جهان همه‌ی حقوق بشر رعایت شود؛ ولی «وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَیْظِ» جلسه که می‌گیرند، آن‌قدر دچار اضطراب هستند که انگشتانشان را به‌هم فشار می‌دهند و در اوج عصبانیت هستند و قرآن هم می‌گوید، از این عصبانیت بمیرید که این عصبانیت شما اصلاً برای ما مهم نیست. «إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» خداوند همه‌چیز را می‌داند.

این استاد حوزه با اشاره به شعری از حافظ ابراز داشت: آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است/ با دوستان مروت، با دشمنان مدارا؛ حرف خوبی را حافظ زده است که ترجمه آیه 8 سوره‌ی ممتحنه است؛ اما یک غزل دیگری حافظ دارد که آن ترجمه‌ی آیه 9 سوره‌ی ممتحنه است. یعنی نمی‌شود که یک بیت را بگیریم و ابیات دیگر را توجه نکنیم. حافظ در جای دیگر می‌گوید: پیر پیمانه‌کش من که روانش خوش‌باد/ گفت پرهیز کن از صحبت پیمان‌شکنان.

وی ادامه داد: اگر کسی قراردادی با تو امضا کرد و آن را شکست، دیگر با آن قرار دادی امضا نکن. سپس حافظ ادامه می‌دهد: دامن دوست به‌دست آر و ز دشمن بگسل/ مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرم نان. حافظ، قرآن را بلد بوده. در اینجا می‌گوید برو رضایت دوستانت را به‌دست بیاور و با دشمنانت مرزبندی کن و رابطه با آنان را بگسل، یعنی دیگر با آنها ارتباطی برقرار نکن.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه امام‌صادق(ع) با بیان این که دیگر اینجا سخن از مدارای با دشمنان نیست؛ بلکه باید گفت که خشم و عصبانیت شما اصلاً برای ما مهم نیست، افزود: قرآن کریم دوباره دشمنان را معرفی می‌کند و در آیه 120 ادامه می‌دهد: «إِنْ تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِها» اگر قرارداد خوبی امضا کنید و در داخل به اتحادی برسید، اینها ناراحت می‌شوند. اگر هم مشکلی برای شما پیش بیاید، مثلاً سیل بیاید، سقف مترو چکه کند و یا سردارتان را ترور کنند، اینها جشن و پایکوبی می‌کنند.

وی با اشاره به نقشه دشمن و وظایف جبهه‌ی حق گفت: خب ما چه کار کنیم؟ جواب می‌دهد: «وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئاً» این صبر و تقوا کنار هم آمده است. صبر کنید و دائماً نگویید که چه شد؟ اما تقوا هم داشته‌باشید. چراکه گاهی صبر بدون تقوا، به وادادگی تبدیل می‌شود. می‌گوید صبر کنید شاید آتش بس برقرار شد! تقوای الهی یعنی خدا را باید حاضر و ناظر ببینی و هوای خدا را بر هوای خودت مقدم ببینی.

حجت الاسلام والمسلمین لک‌زایی اظهار داشت: تقوا یعنی دستور رهبر را باید اطاعت کنی. نه اینکه صبر کنی و بگویی حالا منتظر می‌مانیم تا ببینیم چه می‌شود. صبر در چارچوب تقوا معنا می‌دهد. حالا اگر این دو خصوصیت را یعنی تقوا و صبر را داشتید، حتی اگر سید حسن نصرالله را ترور کنند، ضرری از سوی دشمن به‌سمت شما نمی‌آید.

وی گفت: «جان فوران» کتابی را نوشته است که در آن اوضاع ایران از صفویه تا سال 1370 را بررسی کرده است. نام کتابش «مقاومت شکننده» است. در این کتاب می‌گوید، ایرانی‌ها وقتی در برابر دشمن قرار می‌گیرند، متحد می‌شوند. مثلاً، در زمان «میرزای شیرازی» فتوای «تحریم شرب توتون و تنباکو» باعث شد مردم با هم متحد شوند و دشمن را شکست دهند. در زمان مشروطه نیز همین‌طور. در ملی شدن صنعت نفت و انقلاب اسلامی نیز به همین شکل بود. سپس می‌گوید که راهبرد ما باید به‌گونه‌ای باشد تا وحدت آنها را بشکنیم.

این پژوهشگر حوزوی تصریح کرد: همان زمانی که نفت ملی شد، توانستیم بین مصدق و کاشانی اختلاف بیاندازیم. وقتی اختلاف افتاد، اندک مشارکت قدرت خارجی رقم خود و دوباره بر امور مسلط شدیم. در مشروطه نیز دوباره مداخله کردیم و قدرت را قبضه کردیم، اما در جریان انقلاب اسلامی شکافی هنوز ندیدیم. برای همین باید این مقاومت را بشکنیم.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه امام‌صادق(ع) با اشاره به نقشه‌های دشمن افزود: در آن استراتژی 25 ساله، گفته‌اند که راه‌حل آمریکا با ایران، جنگ نیست! سپس توضیح می‌دهند که در ایران دو شکل مسئول وجود دارد. مسئولان انتصابی و مسئولان انتخابی. بعد می‌گویند که می‌توان از دل همین مسأله، شکاف ایجاد کرد؛ بدین شکل که مردم و هرکس که توسط ایشان انتخاب شد، با ما و طرفدار ما هستند، ولی این مسئولان انتصابی با ما نیستند. یا در جای دیگر گفته‌اند که یا جمهوریت یا اسلامیت؟ آن وقت ذیل این دوگانگی بگویند که ایران نمی‌تواند میان این دو را جمع کند.

وی با اشاره به این که راه حل ما در برابر تفرقه‌ای که آنان در صدد ایجادش هستند، چیست؟، ابراز داشت: ما باید راهی داشته باشیم که حجت شرعی برای ما باشد. این دلیل شرعی همان اطاعت از «ولایت فقیه» است. یا اینکه دلیل ما قانونی باشد. این دلیل نیز ما را به اطاعت از «ولی فقیه» ملزم کرده است. این محور وحدت ماست. آیا این به‌معنای این است که هیچ‌کسی حق اظهار نظر ندارد؟ نخیر. همه حق اظهار نظر دارند. اختلاف سلیقه هم باید وجود داشته‌باشد که طبیعی است؛ اما مسأله این است که این اختلافات نباید به خصومت منتج شود! این یعنی همه حرف‌ها زده می‌شود ولی برای جلوگیری از خصومت، حرف نهایی با رهبر است. وحدت چه می‌شود؟ وحدت در برابر دشمن معنا پیدا می‌کند. برای همین اگر بخواهیم در کشور برای دشمن کوچه باز کنیم، اسمش خیانت می‌شود و این یعنی دو صدایی! وحدت در برابر دشمن منافاتی با اختلاف سلیقه در کشور ندارد.

بخش دوم مصاحبه به زودی در وبگاه رحا مدیا منتشر می‌شود.

guest
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها