
آیا مسئول فقر امروز، طلبهای در حجره است یا مدیران تکنوکراتی که از دهه ۷۰ با شعار «توسعه اقتصادی» میداندار سیاستهای نئولیبرالی شدند؟ آیا فساد زنجانیوار محصول حوزه است یا محصول زد و بندهای پشتپرده دستگاههایی که نظارتناپذیر و پاسخگریز شدند، بیآنکه قلم همین روزنامه بر آنان خراشی وارد کند؟
یک ملت اگر حافظهی تاریخی نداشته باشد، محکوم به تکرار اشتباهات است. ایران امروز اگر ماجرای کاپیتالاسیون و خشم ملت در پی آن را از خاطر ببرد، فردا در برابر همان منطق تسلیمشدهای قرار خواهد گرفت که در گذشته با رنگ «تمدن»، «اصلاحات» یا «توسعه» به میدان آمد.
بیتردید در دنیای مدرن، دین نیز میتواند تجارت کند یا تجارت شود، اما به شرطی که سکولار باشد. دینی که بخواهد استمرار معنا در دنیای مادی باشد، ظرفیتی برای صنعتی شدن ندارد. به تعبیری دین صنعتی، یعنی تمدن بدون فرهنگ!
نشست گفتوگومحور «حوزه علمیهی پیشرو و الزامات رسانهای» با حضور مدیر مرکز رسانه حوزههای علمیه و به همت مرکز مطالعات راهبردی خبرگزاری تسنیم در قم برگزار میشود.
حجت الاسلام رستمی مهمترین فراز پیام رهبر معظم انقلاب را مربوط به لزوم پیدا شدن رویکرد تمدنسازی در حوزده برشمرد و گفت: لازمه تولید رویکرد تمدنی و اقامه کردن تمدن اسلامی این است که حوزه علمیه پاسخگوی ابعاد حوزه تمدنی باشد و برای این منظور به نیروی انسانی و منابع...
کاویانی تعهد برای نوشتن را از شروط اصلی نویسندگی مطرح کرد و گفت: نکته بسیار مهم در کار روزنامه نگاری به تعبیر عامتر در کار رسانهای تعهد نسبت به رسانهای است که در آنجا مشغول است ،منظور از تعهد این است که روزانه برای آن رسانه مطلب آماده کند و...
حوزه برای رسیدن به قلهی تمدنسازی، نیازمند شکستن بت هیولای ننوشتن است. هیولایی که دیگران چون عروسک خیمهشببازی دستشان گرفتهاند تا دیانت و هویت انقلابی را به انزوا ببرند و بار دیگر منوّرالفکران استعمارزده را برای بردگی تمدنی، به خط بکشند.
مدیر مرکز رسانه حوزههای علمیه میگوید شهید رئیسی نگاه دلسوزانه به کشور داشت و واقعا دغدغه حل مسائل مردم را داشت و آنچه به کارش برکت میداد و باعث میشد که رهبر انقلاب بفرماید «رئیسی خستگی نمیشناخت»، این بود که قلب او مملو از اخلاص بود.
عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: شهید رئیسی تا آخرین لحظات عمر خویش بر حفظ ارزشهای انقلاب اسلامی ایستادگی کرد.
بیایید فرض کنیم همه روحانیها «دکتر» شدهاند؛ خب، بفرمایید مشکل کجاست؟ مدرک دکترا را نهادهای دانشگاهی اعطا میکنند، با ضوابط، داوری پایاننامه، آزمون جامع و گاه سالها پژوهش. آیا این توهین نیست به نهاد علم، که تصور کنیم یک عمامه کافیست برای گرفتن این مدرک؟ و آیا این تحقیر نیست...
آیا مسئول فقر امروز، طلبهای در حجره است یا مدیران تکنوکراتی که از دهه ۷۰ با شعار «توسعه اقتصادی» میداندار سیاستهای نئولیبرالی شدند؟ آیا فساد زنجانیوار محصول حوزه است یا محصول زد و بندهای پشتپرده دستگاههایی که نظارتناپذیر و پاسخگریز شدند، بیآنکه قلم همین روزنامه بر آنان خراشی وارد کند؟
یک ملت اگر حافظهی تاریخی نداشته باشد، محکوم به تکرار اشتباهات است. ایران امروز اگر ماجرای کاپیتالاسیون و خشم ملت در پی آن را از خاطر ببرد، فردا در برابر همان منطق تسلیمشدهای قرار خواهد گرفت که در گذشته با رنگ «تمدن»، «اصلاحات» یا «توسعه» به میدان آمد.
بیتردید در دنیای مدرن، دین نیز میتواند تجارت کند یا تجارت شود، اما به شرطی که سکولار باشد. دینی که بخواهد استمرار معنا در دنیای مادی باشد، ظرفیتی برای صنعتی شدن ندارد. به تعبیری دین صنعتی، یعنی تمدن بدون فرهنگ!
نشست گفتوگومحور «حوزه علمیهی پیشرو و الزامات رسانهای» با حضور مدیر مرکز رسانه حوزههای علمیه و به همت مرکز مطالعات راهبردی خبرگزاری تسنیم در قم برگزار میشود.
حجت الاسلام رستمی مهمترین فراز پیام رهبر معظم انقلاب را مربوط به لزوم پیدا شدن رویکرد تمدنسازی در حوزده برشمرد و گفت: لازمه تولید رویکرد تمدنی و اقامه کردن تمدن اسلامی این است که حوزه علمیه پاسخگوی ابعاد حوزه تمدنی باشد و برای این منظور به نیروی انسانی و منابع...
کاویانی تعهد برای نوشتن را از شروط اصلی نویسندگی مطرح کرد و گفت: نکته بسیار مهم در کار روزنامه نگاری به تعبیر عامتر در کار رسانهای تعهد نسبت به رسانهای است که در آنجا مشغول است ،منظور از تعهد این است که روزانه برای آن رسانه مطلب آماده کند و...
حوزه برای رسیدن به قلهی تمدنسازی، نیازمند شکستن بت هیولای ننوشتن است. هیولایی که دیگران چون عروسک خیمهشببازی دستشان گرفتهاند تا دیانت و هویت انقلابی را به انزوا ببرند و بار دیگر منوّرالفکران استعمارزده را برای بردگی تمدنی، به خط بکشند.
مدیر مرکز رسانه حوزههای علمیه میگوید شهید رئیسی نگاه دلسوزانه به کشور داشت و واقعا دغدغه حل مسائل مردم را داشت و آنچه به کارش برکت میداد و باعث میشد که رهبر انقلاب بفرماید «رئیسی خستگی نمیشناخت»، این بود که قلب او مملو از اخلاص بود.