منو
منو
پیشنهاد سردبیر
از منظر حضرت آیت‌اللّه خامنه‌ای، سلاح‌های هسته‌ای نه تأمین‌کننده امنیت و نه باعث بازدارندگی و باعث تحکیم قدرت سیاسی می‌شوند، بلکه این‌گونه سلاح‌ها به‌نوعی تهدید جدی برای امنیت و قدرت سیاسی یک جامعه است و از لحاظ شرعی، مبنایی و اعتقادی، ساخت، انباشت، تملک و کاربست هر نوع سلاح کشتار...
هویت ملی سازنده شخصیت افراد جامعه و قوام بخش به فرهنگ عمومی و ساختارهای اجتماعی است و احساس خودباوری و خوداتکایی را در جامعه به وجود می‌گذارد. همچنین موجب تشخیص فکری و فرهنگی یک جامعه از سایر جوامع می‌شود و از هضم شدن در سایر فرهنگ‌ها و جوامع جلوگیری می‌کند.
حضور فعال خانم وسمقی در جریان فتنه ۸۸ و مخالفت علنی‌اش با حکم حجاب، نشان‌می‌دهد که انتقادهای ایشان، صرفاً علمی یا آموزشی نیست، بلکه ریشه در گرایش‌های سیاسی دارد. نقد علمی، باید بی‌طرف، منصفانه و دلسوزانه باشد، نه سیاسی و براندازانه.
یوم الهدم، یادآور این واقعیت تلخ است که خشونت و تندروی مذهبی، چه پیامدهای ویرانگری برای جهان دارد و چه ضرورت دارد که در برابر هرگونه خشونت مذهبی و افراط گرایی ایستادگی کرد.
نتیجهی مذاکرات با توجه به تجربههای قبلی، «تقریباً هیچ» خواهد بود و نتیجه آن ناامیدی و نارضایتی است؛ درست همانچیزی که استکبار با تمام هیمنهاش سالهاست برای آن نسخههای متعدد پیچیده است.
نابودی رژیم صهیونیستی، نه یک آرمان، که واقعیتی است که با قدمهای کوچک و بزرگ هر ایرانی محقق می‌شود. همانطور که رهبری میفرمایند، حول و قوه الهی پشتیبان ملتی است که برای حق خود میایستد، و این ملت بارها ثابت کرده که ایستادن را بلد است.
مقاومت در خاورمیانه، دیگر یک تاکتیک نیست؛ به «دی ان ای فرهنگی» ملت‌ها تبدیل شده‌است. کودکان لبنانی در مدارس، ریاضیات را با شبیه‌سازی موشک‌ها می‌آموزند. دختران نوجوان غزه، به‌جای عروسک‌بازی، شهیدبازی می‌کنند. حتی در ایران، استارت‌آپ‌هایی مانند نانودارو که داروهای سرطان را تولید می‌کنند، بخشی از همین ژن فرهنگی هستند.
کسانی که دیگر نمی‌خوانند، دیگر نمی‌اندیشند، و کسانی که عمیق نمی‌خوانند، توانایی تحلیل و اجتهاد را از دست خواهند داد. اگر امروز در برابر این بحران مقاومت نکنیم، در آینده‌ای نه‌چندان دور، دیگر از حوزه‌های علمیه‌ای که به دقت‌ورزی و نگاه انتقادی شهره بودند، چیزی باقی نخواهد ماند.
برای طلبه امروز ضروری است، هر آنچه از فقه و اصول را که آموخته است در کاربست تحقق، آن به اجرا درآورد. از این رو او فقط کنشگر فرهنگی، سیاسی، اجتماعی نیست؛ بلکه برای اجرای مبانی فرهنگی نیز تأمل می‌کند و خود را در نقش «سیاست‌گذار فرهنگی» می‌داند. لازمه این...
حجت‌الاسلام زارعی گفت: شهید صدر کتاب‌های متعددی از همان دوره جوانی نوشته که اولین کتاب «فدک در تاریخ» است که وقتی این کتاب را دایی او، مرحوم آل یاسین می‌بیند، می‌گوید این کتاب را کسی غیر از مجتهد نمی‌تواند بنویسد!
از منظر حضرت آیت‌اللّه خامنه‌ای، سلاح‌های هسته‌ای نه تأمین‌کننده امنیت و نه باعث بازدارندگی و باعث تحکیم قدرت سیاسی می‌شوند، بلکه این‌گونه سلاح‌ها به‌نوعی تهدید جدی برای امنیت و قدرت سیاسی یک جامعه است و از لحاظ شرعی، مبنایی و اعتقادی، ساخت، انباشت، تملک و کاربست هر نوع سلاح کشتار...
هویت ملی سازنده شخصیت افراد جامعه و قوام بخش به فرهنگ عمومی و ساختارهای اجتماعی است و احساس خودباوری و خوداتکایی را در جامعه به وجود می‌گذارد. همچنین موجب تشخیص فکری و فرهنگی یک جامعه از سایر جوامع می‌شود و از هضم شدن در سایر فرهنگ‌ها و جوامع جلوگیری می‌کند.
حضور فعال خانم وسمقی در جریان فتنه ۸۸ و مخالفت علنی‌اش با حکم حجاب، نشان‌می‌دهد که انتقادهای ایشان، صرفاً علمی یا آموزشی نیست، بلکه ریشه در گرایش‌های سیاسی دارد. نقد علمی، باید بی‌طرف، منصفانه و دلسوزانه باشد، نه سیاسی و براندازانه.
یوم الهدم، یادآور این واقعیت تلخ است که خشونت و تندروی مذهبی، چه پیامدهای ویرانگری برای جهان دارد و چه ضرورت دارد که در برابر هرگونه خشونت مذهبی و افراط گرایی ایستادگی کرد.
نتیجهی مذاکرات با توجه به تجربههای قبلی، «تقریباً هیچ» خواهد بود و نتیجه آن ناامیدی و نارضایتی است؛ درست همانچیزی که استکبار با تمام هیمنهاش سالهاست برای آن نسخههای متعدد پیچیده است.
نابودی رژیم صهیونیستی، نه یک آرمان، که واقعیتی است که با قدمهای کوچک و بزرگ هر ایرانی محقق می‌شود. همانطور که رهبری میفرمایند، حول و قوه الهی پشتیبان ملتی است که برای حق خود میایستد، و این ملت بارها ثابت کرده که ایستادن را بلد است.
مقاومت در خاورمیانه، دیگر یک تاکتیک نیست؛ به «دی ان ای فرهنگی» ملت‌ها تبدیل شده‌است. کودکان لبنانی در مدارس، ریاضیات را با شبیه‌سازی موشک‌ها می‌آموزند. دختران نوجوان غزه، به‌جای عروسک‌بازی، شهیدبازی می‌کنند. حتی در ایران، استارت‌آپ‌هایی مانند نانودارو که داروهای سرطان را تولید می‌کنند، بخشی از همین ژن فرهنگی هستند.
کسانی که دیگر نمی‌خوانند، دیگر نمی‌اندیشند، و کسانی که عمیق نمی‌خوانند، توانایی تحلیل و اجتهاد را از دست خواهند داد. اگر امروز در برابر این بحران مقاومت نکنیم، در آینده‌ای نه‌چندان دور، دیگر از حوزه‌های علمیه‌ای که به دقت‌ورزی و نگاه انتقادی شهره بودند، چیزی باقی نخواهد ماند.
