رحا مدیا | زینب نجیب
۱۵ اردیبهشت سال ۱۳۲۳ شمسی بود که امام خمینی رحمهالله، پیامی خطاب به ملت ایران و علمای اسلام نوشتند که در آن اعتقاد و اعتماد به وعده و نصرت الهی موج میزد. ایشان پیام را با آیه «قُلْ إِنَّما أَعِظُکمْ بِواحِدَة أَنْ تَقُومُوا لله مَثْنی وَ فُرادی» (سوره سبأ، آیه ۴۶) آغاز کرده و میفرماید: «قیام برای خداست که ابراهیم خلیل الرحمن را به منزل خلّت رسانده و از جلوههای گوناگون عالم طبیعت رهانده … قیام لله است که موسی کلیم را با یک عصا به فرعونیان چیره کرد و تمام تخت و تاج آنها را به باد فنا داد… قیام برای خداست که خاتم النبیین (صلیاللهعلیهوآله) را یک تنه بر تمام عادات و عقاید جاهلیت غلبه داد و بتها را از خانه خدا برانداخت و به جای آن توحید و تقوا را گذاشت…» (صحیفه امام، ج ۱، ص: ۲۱)
آغاز انقلاب در دهه چهل و پیروزی آن در سال ۵۷ نیز با همین اعتقاد و پشت گرمی امام خمینی به وعدهها و نصرت الهی بود که به نتیجه رسید. امام از همان ابتدا به قلبی مملو از ایمان به خدا و امید به نصرت الهی از هیچ اقدامی در راهش دریغ نکرد و با همین اعتماد هرگز نهراسید. و این اعتماد به وعده الهی و تکیه بر کمک الهی و از سوی دیگر بیاعتمادی به قدرتها و وعدههای مستکبرین بهعنوان یک اصل اساسی در مکتب امام خمینی مطرح شد. ایشان معتقد بودند که وعدههای الهی راستین و قابل اعتمادند، و باید به آنها اتکا و اعتماد کرد. در مقابل، نباید به وعدههای دشمنان و قدرتهای مستکبر اعتماد کرد.
اگر مؤمنان برایمان به خدا، عمل به دستورات الهی، اتکا و توکل به خدا، اعتماد به وقوع حتمی وعدههای الهی، عزم بر استمرار بر عمل خالص مقید باشند و در سایه این اصول اقدام کنند از عقبههای سخت و مشکلات سهمگین، سربلند عبور کردهاند.
این نوع اندیشه ریشه در آیات قرآن دارد. همچون آیهی «إنْ تَنْصُرُوا الله ینْصُرْکُمْ وَ یثَبِّت أقدامَکُم.» (سوره محمد، آیه ۷) یعنی اگر خدا را یاری کنید، خدا نیز شما را یاری میکند و گامهای شما را استوار میسازد. این آیات عمیقا بر باور امام نشسته و سیره نظری و عملی ایشان شده بود از اینرو با همین شواهد قرآنی و استشهادات تفسیری سعی میکردند تا آن را به مردم نیز منتقل کنند. همانگونه که در اینباره میفرمایند: «اگر چنانچه این معنا در قلب ما واقع شده باشد که نصرت کشور اسلامی، نصرت خداست و نصرت بندگان خدا، نصرت خداست، نصرت مظلومان، نصرت خداست، این معنا اگر در قلب ما محکم بشود، از هیچ چیز نباید بترسیم. و ان شاءالله نمیترسیم و هیچ کس هم به ما نمیتواند که غلبه کند و در همهجا هم پیروز هستیم.» (صحیفه امام، ج ۱۹، ص ۲۰۹)
رهبر انقلاب نیز در باب این اصل در مکتب امام میفرمایند: «یکی از اصول امام اتّکال به کمک الهی، اعتماد به صدق وعدهی الهی، و نقطهی مقابل، بیاعتمادی به قدرتهای مستکبر و زورگوی جهانی است؛ این یکی از اجزاء مکتب امام است… این اتّکال به قدرت پروردگار و اعتماد به او، موجب میشد که امام بزرگوار در مواضع انقلابی خود صریح باشد… نه اینکه نمیدانست قدرتها بدشان میآید، نه اینکه نمیدانست آنها عصبانی میشوند، میدانست امّا به قدرت الهی، به کمک الهی، به نصرت الهی باور داشت… و این توکّل خود را امام مثل خونی در شریان ملّت جاری کرد؛ ملّت هم اهل توکّل به خدای متعال شد، به نصرت الهی معتقد شد، و در این راه وارد شد… اینکه امام به مستکبرین هیچ اعتمادی و هیچ اعتقادی نداشت، موجب میشد که به وعدههای آنها اعتنائی نکند… و وعدهای را که او داده بود، امام به هیچ گرفت.» (۱۳۹۴/۰۳/۱۴)
مصداق روشن این سیره امام در ادبیات ابداعی ایشان که آمریکا را شیطان بزرگ نامید و در ماجرای رسوایی آمریکا در طرح رابطه با ایران شاهدیم که به گفته امام کاخ سفید تبدیل به کاخ سیاه شد و این را بالاترین پیروزی ملت نامید.
در سخنان رهبر معظم انقلاب نیز، تاکید زیادی بر اعتماد به وعده الهی و عدم اعتماد به مستکبرین وجود دارد. ایشان این دو اصل را به عنوان محور اصلی سیاست خارجی و داخلی نظام جمهوری اسلامی ایران میدانند. اعتماد به وعده الهی، در تمام ابعاد زندگی، از جمله سیاست، اقتصاد، فرهنگ و… باید وجود داشته باشد و از سوی دیگر مستکبرین را بهعنوان دشمنان اصلی ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی میدانند و معتقدند که نباید به وعدههای آنها اعتماد کرد. ایشان میگویند که مستکبرین به دلیل منافع خود و با هدف سلطه بر دیگران، وعدههای دروغین میدهند و به تعهدات خود عمل نمیکنند.