به گزارش رحا مدیا، حجت‌الاسلام والمسلمین حمید وحیدی، مدرس سطوح عالی حوزه در برنامه سوره فتح شبکه یک به موضوع آینده نبرد با اسرائیل با گزاره‌های دینی پرداخت.
وی درباره آینده پژوهی گفت: اسلام به طور کلی روی خوشی به آینده نگری و پیشگویی به این معنای جزیی که ما دوست داریم نشان نداده؛ یعنی اینکه طبق داده‌هایی که دارید و امثال این‌ها فلان تاریخ این اتفاق می‌افتد و جنگ پایان می‌یابد. اسلام به این فرایندها کهانت می‌گوید که خیلی هم پر مشتری است.
وحیدی با اشاره به سنت بداء، ابراز داشت: بداء دست هر پیشگویی را بسته است. حتی در سطح انبیا علیهم‌السلام برای اینکه این سنت را نشان مردم بدهند که خداوند متعال رئیس عالم و رب الارباب است، گاهی اوقات پیشگویی‌هایی را تحویل مؤمنین دادند که این‌طور نشده. حضرت موسی علیه‌السلام می‌گوید 30 روز دیگر بر می‌گردم و این 30 روز 40 روز می‌شود و نمونه‌های مشابه در تاریخ انبیا وجود دارد. چرا اینگونه است؟ برای اینکه مؤمنین همیشه در حالت انقطاع الی الله، چشمشان به تقدیر الهی باشد، در این وضعیت بمانند.
وی افزود: من بین خودم و خدا همیشه باید نسبت به همه چیز یک ان شاء الله جدی بگویم. «وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَٰلِكَ غَدًا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ» کاری که فردا قرار است انجام شود و همه مقدراتش فراهم است؛ ولی نشده، خدا برنامه‌ها را به هم ریخته است. امیرالمؤمنین علیه‌اسلام می‌فرماید از اینکه عزیمت‌هایم به هم می‌خورد خدایم را می‌شناسم.
مدرس سطوح عالی حوزه با بیان اینکه خداوند دوست ندارد که مؤمنین با این ادبیات انس بگیرند تأکید کرد: به صورت کلی و کلان، جبهه حق قطعا پیروز است و قدرت الهی فوق همه قدرت‌ها است. این اهمیت نقشه‌های ریز را برای ما از بین می‌برد و رهایی شیرینی برای انسان دارد. شاید خیلی از تو ذوق خوردن‌های ما در اثناء جنگ به خاطر این تصویرهایی بود که شیطان برای ما درست می‌کرد.
وی با نفی تطبیق بر جزئیات گفت: ما از این مصادیق و جزئیات اذیت می‌شویم. ما باید به صورت کلی خدا را باور کنیم. تطبیق بر جزئیات و مصادیق اشتباه است. بنابراین حضرات معصومین علیهم‌السلام از طرفی می‌گفتند ظهور را توقیت نکنید و از طرفی می‌گفتند که «یرونها بعیدا و نراه قریبا».
مؤمن و حالت اضطرار در نبرد
حجت الاسلام وحیدی در باب اینکه مؤمن همیشه باید در حالت اضطرار باشد گفت: اینکه شما خدا را رب‌الارباب بدانید، هم یک احساس خطر دائمی دارد که شما در اوج موفقیت می‌توانید زمین بخورید؛ شبی که عین الاسد را زدید، سحرش می‌توانید خاطره بسیار تلخ داشته باشید. در اُحد پیروزی کنار شکست است. مؤمن باید همیشه در حلات اضطرار باشد و از طرفی از پیروزی سرمست نشود.
او ادامه داد: از نظر فرهنگی باید ادبیات‌مان را نزدیک به سوره فتح و نصر کنیم. گاهی اوقات مؤمنین به قصد پیروزی مکه رفته‌اند و مکه را فتح نکردند، با اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ؛ ولی رفتند، صلح شد و جنگی نشد؛ سوره فتح نازل می‌شود. از آن طرف بعد از فتح مکه، بدون نصرت و پیروزی، سوره نصر نازل می‌شود.
کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه اتفاقا نصر در ادبیات دینی خطرناک‌تر است، تصریح کرد: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «إنی أشدّ خوفا علیکم علی النّعم مِنَ الذّنوب؛ من بابت نعمت‌ها بیشتر بر شما می‌ترسم تا بابت گناهان.» اگر نصرت پیش بیاید و من بروم در فضای مجازی و بگویم سرتان را بالا بگیرید؛ حواسم باید باشد که وقتی نصرت می‌آید، اتفاقا زمینه زمین خوردن‌های سنگین بالاتر است. ما باید در این فضا مردم را به سمت «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ » ببریم. این از بیانات رهبر انقلاب و سایر علما است که موقع نصرت و فتح اتفاقا جای استغفار و جای از خدا دیدن و از خود ندیدن است؛ چون اینجا اگر عُجب وارد جامعه ایمانی بشود خطر بیشتری دارد.
منظور از مأمور به وظیفه بودن چیست
حجت الاسلام وحیدی درباره این نکته که ما مأمور به وظیفه هستیم و نه نتیجه، گفت: منظور از این جمله این نیست که نتیجه خوب نیست؛ اتفاقا در ادبیات قرآن و اسلام خیلی نتیجه گرا هستیم. اگر قرآن را بخوانید، می‌بینید که می‌گوید هرچه بشود خوب است. «قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ»؛ حسنی مونث احسن است؛ یعنی هر چی بشود بهتر است. ما این را اصلا نمی‌توانیم تصور کنیم.
استاد حوزه با تصریح بر این نکته که مؤمن، اهل تسلیم است و وظیفه شرعی خودش را مطابق دین انجام می‌دهد، گفت: این شخص شک نکند که هر چه بشود بهترین است. حالا ممکن است تلخی‌هایی هم داشته باشد. ما روایت به این مضمون که شاید متواتر باشد داریم که خداوند فرمود «هر چه برای مسلم پیش بیاورم خیر او است. اگر با قیچی بدن او قطعه قطعه شود به صلاح او است و اگر هم ملک شرق و غرب عالم را به او بدهم به صلاح اوست.»
وی افزود: حالا که خدا را پذیرفتی و بر این پذیرش استقامت کردی نه خوفی داری و نه حزنی؛ چرا؟ چون گفتی «ربنا الله ثم استقاموا». نه ترسی است و نه غصه‌ای. وقتی خدا با کسی باشد، اصلا استرس بی ادبی است. اضطراب ماندگار بی‌تربیتی به خداوند متعال است؛ از این رو در قرآن مکرر گفته مگر شما مومن نیستید؟ اگر ایمان دارید این اضطراب‌ها به خاطر چیست؟
باید از اشتباهات خود ناراحت باشیم
کارشناس مذهبی با تأیید ناراحتی از اشتباهات خود، گفت: بعضی‌ها می‌گویند ما از کار خدا ناراحت نیستیم، از اشتباهات خودمان ناراحت هستیم. این خیلی چیز درستی است. اصلا این دعای اصلی بهترین مجاهدین راه خدا همیشه این است که خدا ما را نزنی و عذاب نکنی. ولی بعد از این که توجه به تقصیر خودش می‌کند، به کرامت و رحمت خدا توجه می‌کند. برایند این ناراحتی و آن خوشحالی، برایند این تقصیر و آن کرامت، آرامش است. شما اگر در ناآرامی بمانی، یعنی خدا را آن طور که باید بشناسی نشناختی. یکی از تلاش‌هایی که باید داشته باشم این است که همیشه خودم را مقصر بدانم، ولی همیشه به رحمت خدا، به دفاع خدا از دین خودش امید داشته باشم.
او افزود: من ناراحت می‌شوم بعضی‌ها می‌گویند اسرائیل نابود می‌کند؛ مگر خدا اجازه می‌دهد کسی دینش را از بین ببرد. بله ممکن است آسیبی ببینی؛ ولی سنت خدا این است دین خودش و اولیاء دین را درمسیر حق همیشه حفظ کرده است. کسی که ممکن است آسیب ببیند، کسی است که بی تقوایی دارد.
وحیدی با اشاره به اینکه مهم‌ترین دعای ما رهایی از جهنم است، خاطرنشان کرد: چرا این همه این دعا تکرار شده است؟ چون من باید بدانم خاطر اشتباهاتم، لیاقتم این است که به جهنم بروم. آدم باید یک دوز خوف استفاده کند و دو دوز رجا کنار این بگذارد؛ و الا دچار سکته معنوی می‌شود. شما دعای کمیل را بخوانید چقدر قشنگ ما را در فضای خوف می‌برد، بعد می‌رساند که «هیهات انت اکرم… ما هکذا الظن بک». این تعلیم رجا در کنار آن خوف، من از اشتباه خودم خائف هستم. ما بابت امنیت ناشکری کردیم و می‌کنیم.
وی ادامه داد: خداوند متعال گفت نعمتی را ازکسی نمی‌گیرم مگر به خاطر ناشکری. مکرر این تعلیم را داریم که اگر نعمتی از کسی گرفته می‌شد که علی‌القاعده نباید گرفته می‌شد به خاطر ناشکری است. ما مقصریم؛ مسخره می‌کردیم! چقدر می‌گفتند نه غزه نه لبنان، این شعارها، پول ایران را ببرید. این حالا عقوبت ما؛ ولی من باید این را از تقصیر خودم بدانم. اگر مجازاتی از ناحیه خدا می‌آید علت اصلی، کفران نعمت من است. در کنار این باید بگوییم که خدایا تو که با مطابق لیاقت ما با ما برخورد نمی‌کنی! حسبنا الله و نعم الوکیل؛ تو خوب وکیلی هستی و به بی‌لیاقتی‌های ما نگاه نمی‌کنی!
گزارشگر: بابک شکورزاده
