یادداشت کوتاه؛

 انسان، پیش از هر نام و مرز

هفته وحدت، اگر برمحور دفاع از انسان به خاطر انسان بودن بایستد، از سطح وحدت مذهبی عبور می‌کند و به وحدت انسانی می‌رسد؛ همان جایی که «فرزندان آدم» در یک دایره جای می‌گیرند و مرزها در برابر کرامت، رنگ می‌بازند.

به گزارش رحا مدیا، جواد جعفری در کانال ایتایی‌اش(https://eitaa.com/Javadjafaiy1414) نوشت:

هفته وحدت، فقط گفت‌وگوی شیعه و سنی نیست؛ فرصتی است برای مرور ریشه‌ای عمیق‌تر که فراتر از دایره‌ی یک دین یا مذهب قرار دارد: انسانیت.

در تاریخ مکه پیش از بعثت، واقعه‌ای ثبت شده که نشان می‌دهد این اصل حتی پیش از نزول وحی هم زنده بوده است. مردی بازرگان از یمن، برای فروش کالایش راهی مکه شد. کالایش را فروخت، اما خریدار از خاندان قدرتمند، پول او را نپرداخت. او بی‌پناه، در کوچه‌های حرم فریاد دادخواهی سر داد.

چند تن از بزرگان جوان و غیرجوان قریش از جمله پیامبر اکرم، که در آن زمان حدود بیست ساله بود در خانه‌ی «عبدالله بن جدعان» گرد آمدند. آنان سوگند یاد کردند که در برابر هرگونه ظلم بایستند و از هر مظلومی، چه اهل مکه و چه بیگانه، دفاع کنند. این پیمان بعدها به نام حِلفُ الفُضول شناخته شد.

سال‌ها بعد، وقتی محمد بن عبدالله پیامبر شده بود، از آن یاد کرد و گفت: «پیمانی را در خانه عبدالله بن جدعان دیدم که حاضر نیستم آن را به بهای شتران سرخ‌مو معاوضه کنم، و اگر امروز هم به چنین پیمانی فراخوانده شوم، می‌پذیرم.»

این روایت، نه یک بخش فرعی تاریخ، که گواهی است بر اینکه کرامت انسان، مرز مذهب را پشت سر می‌گذارد. محمد پیش از وحی و محمد پیامبر، هر دو بر یک مدار می‌چرخیدند: مدار دفاع از انسان به خاطر انسان بودن.

هفته وحدت، اگر بر این محور بایستد، از سطح وحدت مذهبی عبور می‌کند و به وحدت انسانی می‌رسد؛ همان جایی که «فرزندان آدم» در یک دایره جای می‌گیرند و مرزها در برابر کرامت، رنگ می‌بازند.

guest
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها