آیا کشوری را سراغ دارید که به صورت رایگان و با هزینه بیتالمال و با بهترین دوبله و کیفیت، فیلمها و سریالهای منعکسکننده ارزشها و فرهنگهای بیگانه و بعضاً کاملاً مخالف با ارزشها و فرهنگ خودش را برای مردم خود به نمایش بگذارد؟!
آیا کشوری را سراغ دارید که دهها سال به صورت روزانه و مداوم در قالب نمایش فیلم و سریال، مستقیم یا غیرمستقیم، زنان نیمهبرهنه شرقی و غربی را به عنوان الگوی زنان موفق به جامعۀ دینی خودش معرفی کند؟!
بله، از بدو تأسیس تلویزیون در ۱۱ مهر ۱۳۳۷ تاکنون این رویه بر تلویزیون ایران حاکم بوده است. زمانی که حبیب ثابت و فرزندش ایرج، دو عضو از جامعه بهائیان ایران، نخستین بار تلویزیون را وارد ایران کردند و به نمایش فیلمهای آمریکایی پرداختند، تا بیست سال بعد از آن یعنی تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ کارکرد اصلی تلویزیون نمایش برهنگی و ترویج فرهنگ غرب در میان مخاطبان ایرانی خود بود!
اما در آن زمان اغلب مردم یا امکان بهرهمندی از تلویزیون را نداشتند و یا به دلیل گرایشهای شرعی، تمایلی به استفاده از آن نداشتند به همین دلیل تلویزیون نتوانست تأثیرگذاری فرهنگی خود را در میان قاطبۀ مردم ایران برجای گذارد.
اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شکلگیری صدا و سیمای جمهوری اسلامی و توسعه شبکه برق و زیرساختهای رفاهی، مردم و خانوادههای مسلمان با طیب خاطر البته بعضاً با احتیاط، به مشاهده تلویزیون پرداختند. سؤالات شرعی مردم از امام(ره) و سایر مراجع تقلید درباره موسیقیهای پخش شده از صدا و سیما و مشاهده صورت زنانی که در پخش زنده حضور دارند و … همگی نشان از دغدغه فرهنگی و ارزشی مردم در دهۀ اول انقلاب داشت.
اما معالاسف مدیران صدا و سیمای ما اکثر زیرساختهای ایجاد شده و دهها شبکهی تلویزیونی را در اختیار پخش فیلمها و سریالهای شرقی و غربی قرار دادهاند و در مجموع ۶۵ سال است که زنان و دختران عفیف و محجبه این سرزمین تحت شدیدترین فشارهای روانی برای کنار گذاشتن عفت و حجابشان قرار گرفتهاند!
بنابراین بعد از یک تهاجم فرهنگی ۶۵ساله علیه حجاب و عفاف، مشاهدۀ زنان بیحجاب در جامعه جای تعجب ندارد. تعجب از زنان و دخترانی است که هنوز چادر و حجاب بر سر دارند! تعجب از مردانی است که هنوز غیرت مردانگی خود را حفظ کردهاند!
به هر حال نیازی به گفتن ندارد که بخش نه چندان اندکی از زنان و مردان و دختران و پسران این سرزمین در یک تهاجم چند ده ساله توسط ابزارهای خودمان و با هزینههای بیتالمال مسلمین، ارزش چندهزار ساله عفاف و حجاب خود را رها کردهاند. پس بهتر است فکری به حال خودمان و مدیریت فرهنگی خودمان کنیم تا اینکه دائماً از تهاجم فرهنگی غرب و اینستاگرام و فضای مجازی سخن بگوییم!
توجه؛ البته این سخن به معنای نادیده گرفتن عوامل دیگر (مثل ماهوارهها و ولنگاری مدیریتی در فضای مجازی و …) در «عفتزدایی» و «غیرتسوزی» نیست اما معتقدم نقش صدا و سیمای خود ما را در زوال فرهنگ ایرانی اسلامی نباید نادیده گرفت.
شناخت علل و عوامل ناهنجاریهای اجتماعی و وزندهی دقیق به هر کدام از عوامل، مهمترین گام برای درمان ناهنجاریهاست. باید مواظب باشیم که آدرس اشتباه ندهیم و نگیریم.
