رحا مدیا | مجید ابطحی، پژوهشگر علوم دینی در ستون روزنمای رحا نوشت:
در مسجد سهله امام زمانش را دیده بود، با ایشان راه رفته بود،حضرت به او شام داده بودند و توصیههایی کرده بودند.
از کریمه اهل بیت (سلاماللهعلیها) شنیده بود که «از همان وقت که به قم آمدی مورد نظر ما بودهای!»
از شوق امامش به سرداب مقدس رفته بود، در تاریکی شب قصد جانش را کرده بودند، با «فریاد یا امام زمان» امام نجاتش داده بود.
اینها فقط بخشی از زندگی «حضرت آیت الله شهابالدین مرعشی نجفی» بود، دفتر زندگیاش ورقهای دیگری هم داشت، که مردم کمتر شنیدهاند. ورقهایی از بصیرت و قیام!
شاید بعضیها نمیدانند سال ۴۲ برای آزادی امام خمینی بیانیهای داده و حتی تا تهران سفر کرده؛ یا برای شهدای ۱۵خرداد مجلس یادبود برگزار کرده؛ یا اینکه در جریان دستگیری امام گفته «خون ما رنگینتر از خون برادر عزیزمان آیتالله خمینی نیست و مادامی که ایشان را صحیح و سالم به دست ما ندهند، دست از اقدام برنمیداریم و تا آخرین قطره خون خود از حریم اسلام دفاع خواهیم نمود.»
همان عارفی که به دیدار ولیعصر نائل شده بود، مبارزه با طاغوت را فراموش نکرده بود، به مردم میگفت «بدانید که دستگاه جبار برای رسیدن به مقاصد شوم خود از هیچگونه ظلم و ستم و تعدی و تجاوز دریغ نمینمایند.» او همان عارفی که ساواک را خسته میکند و هدایای شاه را نمیپذیرد.
آری مردان خدا، اینچنین جامعند؛ عرفان و مبارزه را به هم آمیختهند و از تشرف به محضر امام، برای کمک به جامعه اسلامی کمک میگیرند.